Zenuwachtig en kriebels in mijn buik

Gaan de zenuwen dan toch nog toeslaan ?

Tot nu toe sta ik er zelf versteld van dat ik zo rustig blijf, alleen het ritje naar het ziekenhuis toe brengt elke keer weer kriebels in mijn buik met zich mee.

Merk echter dat ik vandaag toch zenuwachtig ben en kriebels in mijn buik heb.

Of het nu door de aanrijding van gisteren komt of het naderende prikken morgen, ik weet het niet het zal wel de combinatie zijn.

Gisteren heb ik aan de oncologie verpleegkundige toch maar Oxazepam gevraagd. (had ik in eerste instantie geweigerd, ik had dat niet nodig om wat rustiger te worden)

Ga proberen om het morgen toch zonder te doen, maar de tabletten zijn in ieder geval in huis.

Misschien helpt de borrel na afloop van ons etentje in ons "chemorestaurant" vanavond wel.

Vandaag waren er tijdens de fysiotherapie in het ziekenhuis een aantal "nieuwe vrouwen" die kortgeleden geopereerd waren en die nog vol met vragen zaten.

Raar om te merken dat ik na drie maanden op zoveel vragen die ik zelf ook had het antwoord weet en dat borstkanker en de behandelingen nu onderdeel uitmaken van het dagelijks leven.

Ed belde vandaag ook nog.

Had een bedrijfsfeestje komend weekend en wilde ons daarvoor uitnodigen. Zit er dus even niet in. Jammer Ed ik hoop dat ik er volgend jaar eindelijk eens bij kan zijn.

Het leven om ons heen draait gelukkig gewoon door, E. en M. krijgen binnenkort hun eerste baby . Dat is een andere vorm van een intense periode in het leven.

Car