Sinéad O’Connor en tweede chemo
Vrijdagochtend heb ik dus maar niet meer aan mijn haren gezeten.
Vastspuiten met haarlak leek me het beste idee.
Dorst nog wel naar de fysiotherapie in het ziekenhuis te gaan want daar zitten ze allemaal met het zelfde probleem maar of ik het winkelcentrum in had gedurfd dat weet ik zo net nog niet.
Na afloop heeft M. me opgepikt en zijn we samen naar Hekelingen gereden.
Was er vanuit gegaan dat het afscheren een moeilijk moment zou worden maar waarschijnlijk hebben voorbereidingen die ik getroffen had door er al een paar keer naar de haarstudio te zijn geweest helend gewerkt.
Ook daar gaven ze aan dat het tijd was, mijn haar was zo dood als een pier. Nog even kammen deden de volgende plukken op de grond belanden en toen vervolgens de tondeuse op mijn hoofd ging had ik er vrede mee.
Nu die tondeuse gaat een stuk sneller dan het huis tuin en keuken apparaat waar ik M. tweewekelijks mee bewerk. Binnen enkele minuten was ik van achter naar voren bewerkt en had ik het model van Sinéad O’Connor en Britney Spears. Vond mezelf wel stoer (qua gedrag dan niet qua uiterlijk) We hebben zelfs nog lekker kunnen lachen.
Er werd nog een keer voorgedaan hoe ik de buffs op moet doen, ze kwamen nog met een aardig mutsje en een pony en nekparty voor onder een pet of buff aan.
Ik had aangegeven dat ik het eng vond dat de pruik verknipt zou worden het is tenslotte niet een kwestie van even twee weken groeien en dan heb je je model weer terug.
Petra van de Laar gaf aan dat ze de pruik graag zelf in model wilde knippen. Vond ik een geruststellende gedachte dat diegene met de meeste ervaring het deed. Waarschijnlijk kan Emy heel goed knippen maar het is nu even geen kwestie van proberen.
Van beatelpruik werd het langzaam mijn oude model.
Volgens M. is hij prachtig, zelf moet ik er nog wel aan wennen.
M. moest voor vrijdagochtend nog even langs de zaak en opperde dat we dat ook direct even konden doen. Had ik mezelf direct aan meerdere mensen getoond die me wel kennen maar me de afgelopen weken niet meer gezien hebben.
Nu meiden mochten jullie dit ooit lezen, ik heb jullie dus als proefkonijn gebruikt !!
Ik heb niets over de pruik verteld gewoon over de chemo's tot nu toe gesproken en over de hoop dat we eind september mee kunnen naar Disneyland Parijs.
Ben benieuwd of iemand maandag iets aan M. zal vragen.
Vastspuiten met haarlak leek me het beste idee.
Dorst nog wel naar de fysiotherapie in het ziekenhuis te gaan want daar zitten ze allemaal met het zelfde probleem maar of ik het winkelcentrum in had gedurfd dat weet ik zo net nog niet.
Na afloop heeft M. me opgepikt en zijn we samen naar Hekelingen gereden.
Was er vanuit gegaan dat het afscheren een moeilijk moment zou worden maar waarschijnlijk hebben voorbereidingen die ik getroffen had door er al een paar keer naar de haarstudio te zijn geweest helend gewerkt.
Ook daar gaven ze aan dat het tijd was, mijn haar was zo dood als een pier. Nog even kammen deden de volgende plukken op de grond belanden en toen vervolgens de tondeuse op mijn hoofd ging had ik er vrede mee.
Nu die tondeuse gaat een stuk sneller dan het huis tuin en keuken apparaat waar ik M. tweewekelijks mee bewerk. Binnen enkele minuten was ik van achter naar voren bewerkt en had ik het model van Sinéad O’Connor en Britney Spears. Vond mezelf wel stoer (qua gedrag dan niet qua uiterlijk) We hebben zelfs nog lekker kunnen lachen.
Er werd nog een keer voorgedaan hoe ik de buffs op moet doen, ze kwamen nog met een aardig mutsje en een pony en nekparty voor onder een pet of buff aan.
Ik had aangegeven dat ik het eng vond dat de pruik verknipt zou worden het is tenslotte niet een kwestie van even twee weken groeien en dan heb je je model weer terug.
Petra van de Laar gaf aan dat ze de pruik graag zelf in model wilde knippen. Vond ik een geruststellende gedachte dat diegene met de meeste ervaring het deed. Waarschijnlijk kan Emy heel goed knippen maar het is nu even geen kwestie van proberen.
Van beatelpruik werd het langzaam mijn oude model.
Volgens M. is hij prachtig, zelf moet ik er nog wel aan wennen.
M. moest voor vrijdagochtend nog even langs de zaak en opperde dat we dat ook direct even konden doen. Had ik mezelf direct aan meerdere mensen getoond die me wel kennen maar me de afgelopen weken niet meer gezien hebben.
Nu meiden mochten jullie dit ooit lezen, ik heb jullie dus als proefkonijn gebruikt !!
Ik heb niets over de pruik verteld gewoon over de chemo's tot nu toe gesproken en over de hoop dat we eind september mee kunnen naar Disneyland Parijs.
Ben benieuwd of iemand maandag iets aan M. zal vragen.
Toen we thuis kwamen direct met pa en ma naar ons chemo restaurant gereden. Die houden we er maar in.
En toen vanochtend op naar de tweede chemo. Het aanprikken ging gelukkig weer direct goed. Ik had thuis K. zijn winterhandschoen weer aangetrokken. Door de warmte zijn mijn aders dan dikker.
Dit keer is er boven mijn pols geprikt, de vorige ader voelde volgens de verpleegkundige hard aan.
Terwijl het spoelen was begonnen werd mijn buurvrouw aangeprikt, bij haar lukte het niet.
Ik voelde mezelf wegzakken en er kon nog net voorkomen worden dat ik flauwviel. Bloeddruk was natuurlijk weer heel erg laag. Nadat ik weer bij de mensen was legde de verpleegkundige uit dat ze blij was dat het infuus er al zat. Door de spoeling waar zout in zit gaat je bloeddruk toch al omhoog. Nu is er voordat de daadwerkelijke chemo mijn lijf in ging nog extra gespoeld.
Na afloop kwamen er eindelijk voor het eerst weer een paar waterlanders waarschijnlijk ook omdat ik door de verhalen die je in het ziekenhuis hoort weer eens besefte dat ik het toch wel getroffen heb.
Adjuvante chemo, man, zoon, familie en vrienden die er voor me zijn zodat ik er niet helemaal alleen voor sta.
We hebben het dit keer echter niet gered om voor de soep thuis te zijn, volgens M. was hij best wel lekker.
Thuisgekomen hebben we direct een wandeling gemaakt richting de huisarts. Er was me aangeraden om te gaan lopen.
We hebben K. zijn bloeduitslagen opgehaald, hij heeft dus een recente Pfeiffer infectie.
Volgens de huisarts is er niets aan te doen en moeten we maar een lezen op de site http://ziektevanpfeiffer.nl/
In theorie kan ik geen Pfeiffer krijgen omdat ik als puber ook al de klos ben geweest maar volgende keer als ik bloed laat prikken wordt mijn bloed er toch op gecontroleerd.
Nu ga ik M. zijn gehaalde en bereidde maaltijd nuttigen, mijn smaak is al weer weg maar het gaat nu om de vitaminen.
Vanavond maar vroeg naar bed.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten