Fysiotherapie in het ziekenhuis

Vandaag naar de fysiotherapiegroep in het ziekenhuis geweest.

De groep is voor mij vooral van belang voor het lotgenotencontact en de nieuwe dingen die ik toch elke keer weer hoor.

Het grote verschil tussen de oudere en jongere vrouwen is erg groot.

Bij oudere vrouwen merk je dat ze niet zoveel praten over wat hen bezighoud en dat er met de partners bijna niet gecommuniceerd wordt.

Mannen nemen geen taken over en vinden het niet nodig dat er hulp in huis komt. Het sociale netwerk is kleiner.

Al snel blijkt dat je geen nieuws meer bent en dan volgt het isolement wat stress en nieuwe klachten met zich meebrengt. Elke keer blijkt dat communiceren toch wel heel erg belangrijk is.

Voor mij o.a. middels deze Blog.

Ik kan mezelf dan toch maar gelukkig prijzen dat ik mezelf nog kan rekenen toch de categorie "jonge vrouwen".

Na afloop ben ik met een lotgenoot in het centrum van Schiedam wat na gaan praten op een terras in de schaduw.

Vervolgens ben ik de kapsalon ingelopen in het Hof van Spaland.
Agnes die me meestal knipt had gevraagd of ik mijn pruik wilde komen showen. Ik wilde ook graag weten wat zij er van vond.

Bij de balie werd me gevraagd of ik geknipt wilde worden waarop ik antwoordde: "nee ik wil Agnes graag even spreken".

De medewerker liep naar achteren om Agnes te halen. Toen ze me zag moest ze lachen.

Volgens haar had ik het eerste compliment al binnen.

De medewerker was naar haar toegekomen met de opmerking dat er een mevrouw aan de balie stond de volgens hem haar haar een beetje truttig geknipt vond. Hij had terwijl hij me wel kent niet gezien dat ik een pruik op had.

Zelf twijfel ik al een week of ik er niet wat haar af moet laten halen, het zit toch wel heel erg netjes maar zij vond dat ik dat niet moest doen.

De komende maanden wordt hij volgens haar vanzelf dunner, en aangroeien is even een probleem.

Car