Wat een wereld !! (die door draait)

De weg omhoog is weer ingezet. Heb vandaag al weer twee keer op mijn fiets gezeten om een boodschapje te doen.
Met dit warme weer is fietsen eigenlijk heel erg lekker want ik merk dat als ik blijf staan praten de wereld echt nog een beetje door draait.

Sinds de kuur van afgelopen week heb ik een krampachtig gevoel in mijn linkerkuit en tenen. Net een zweepslag of ik flink getennist heb. Toen ik de vraag bij de oncologieverpleegkundige neerlegde of dit kon komen door de FEC kuur verwees ze me naar de huisarts om op trombose te laten testen.
De arts die me gisteren zag was niet zeker van zijn zaak en vanochtend moest ik nogmaals langskomen.
M. die pas maanden met een oorontsteking loopt gebruikte dit als rede om met me mee te gaan. Twee vliegen in een klap.
Zo kon ik met pa enige uren later weer de route naar het Vlietland afleggen om voor de zekerheid een echo te laten maken.
(wederom door die aardige heer die enige maanden geleden de knobbel vond, gelukkig had hij nu beter nieuws, geen trombosebeen)
Ik moest nog wel bloed gaan prikken om de stollingwaarde vast te stellen zodat er gekeken kan worden of er iets aan zit te komen.

Enige dagen geleden zag ik een klavertje met heel veel blaadjes bij de plantenbeurs staan en met het idee dat brengt geluk heeft M. hem voor me in een pot gezet.
Het lijkt echter wel of dit jaar allemaal niet zo wil lukken. (E. en M. jullie zijn uitgesloten en worden binnenkort de ouders van een wolk van een baby die rondgereden wordt in een nieuwe C + C)
Het ene is gelukkig met geld op te lossen andere zaken dus niet.
Werd er enige weken geleden nog in Spanje op klaarlichte dag ingebroken zodat V. en G. die onderweg waren naar Nederland binnen enkele uren met het vliegtuig weer terug konden zo werd gisteren de fiets met kinderzitje en al van Mir uit haar eigen van hek voorziene tuin weggenomen.
De dief heeft zijn oude fiets wel voor haar achtergelaten, toch aardig niet ??
Hoorde echter dat gisteren in Rotterdam een jongen die de fiets van zijn vader zag voorbij rijden en hem terug wilde eisen direct maar werd neergestoken.
Moeten we dus nog bijna blij zijn dat Mir de dader niet heeft gezien ? (http://www.ad.nl/rotterdam/article1422374.ece)

Wat niet met geld op te lossen is (of eigenlijk toch ook wel weer een beetje) is dat Pleun waarvan we dachten dat hij een hart van goud had afgelopen week is getroffen door een hartaanval. Hij heeft ons flink laten schrikken.
Opgenomen in het SFG blijkt wederom dat je in bepaalde ziekenhuizen in een wereldstad als Rotterdam e.o. niet voor alles volledig geholpen kan worden.
Tijdens de behandeling moest hij vandaag vervoerd worden naar een ander ziekenhuis waar de klus hopelijk goed zal worden afgemaakt.

Afgelopen week heb ik weer een paar lieve mailtjes gekregen waarin mensen aangeven dat als ze iets kunnen doen ze dat graag willen.

Door het alleen al te laten weten doen jullie al zoveel.

In zo'n week na de chemo heb ik het het liefst zo rustig mogelijk om me heen. Ben dan ook helemaal niet gezellig. Alleen al de wetenschap dat er mensen zijn die we mocht het nodig zijn kunnen bellen is eigenlijk al voldoende. Als er echt nood aan de man is weten we jullie ieder met zijn eigen kwaliteiten te vinden.

Ik ga vanaf zondag genieten van de verwendagen op Texel. Ik heb er heel erg veel zin in. Het vooruitzicht op Texel heeft me echt wel een beetje de week doorgeholpen.
Voor het eerst sinds de geboorte van K. zijn mijn mannen een aantal dagen samen thuis en gaat ma alleen op pad.
Ben benieuwd hoe dat zal gaan.

Car