De Boei

Enige tijd geleden had ik een email gestuurd naar de coördinatrice van de borstkankervereniging in Rotterdam met de vraag wat er op het gebied van lotgenotencontact geregeld is in Rotterdam.
Ze had me uitgenodigd om vandaag bij het Roparuninloophuis de Boei te komen kijken en mee te doen met het meditatieuurtje.
Ik loop al enige weken rond met het idee dat ik het fysiotherapie uurtje in het Vlietland ziekenhuis misbruik voor lotgenotencontact. Volgens de oncologieverpleegkundige moet ik me dat niet aantrekken maar nu er een nieuwe lichting vrouwen is bijgekomen wordt dat gevoel versterkt.
Met L. (lotgenoot uit het Vlietland) had ik afgesproken dat we vandaag de stoute schoenen aan zouden trekken om een kijkje te gaan nemen bij de Boei.
L. belde echter vanmorgen af en ik ben alleen gegaan.

Toen ik ons huis verliet zag ik de bus voor mijn neus voorbij rijden. Ik had de keuze of een half uur wachten of toch maar de auto pakken tot het station.
Ik heb mijn kap opengegooid en hardop pratend ben ik naar het station gereden. Of het een goede keuze was ben ik niet zo zeker van maar het is goed gegaan.
Achteraf realiseerde ik me dat ik ook de fiets had kunnen nemen maar dat kwam op dat moment niet in me op.
Vervolgens met de metro en tramlijn 25 naar Rotterdam Zuid. Onderweg vond ik het erg druk aan mijn hoofd maar ik heb me m.b.v. de Margriet voor deze drukte proberen af te sluiten. (met dank aan de dames van support want van hen kwam dus het abonnement op de Margriet)

Ik had me voorgesteld dat de Boei een buurthuisachtig karakter zou hebben, nu ik heb me daar in vergist.
Een prachtig gebouw heel mooi opgeknapt met de deur op slot maar met hele lieve vrijwilligers die me direct een kop thee brachten.
We waren met drie vrouwen en een man Paul die de meditatie gaf. Hij is een ex-huisarts woonachtig in Baarn. Hij zit ook in het bestuur van de Boei.
Elke veertien dagen komt hij speciaal om meditatie te geven naar Rotterdam.
Ik vond het heel bijzonder en heerlijk rustig, vooral in mijn hoofd.
Het was wel direct de laatste keer voor de zomervakantie maar ik ben blij dat ik de stap heb gezet, ik heb er nu aan kunnen ruiken en kan zo beter beslissen wat ik in september wil gaan doen. Ik weet nu dat dit ook een van de mogelijkheden is.
Met een stapel folders van de Boei voor het Vlietland ziekenhuis in mijn tas ben ik weer richting huis gegaan.
Realiseerde me ook dat dit soort ondernemingen eigenlijk momenteel iets teveel van het goede is, volgens M. ben ik vanavond helemaal hyper Heb me dus maar even achter mijn computer teruggetrokken om weer even de stilte op te zoeken.

Vorige week op Texel heb ik ook de tip gekregen om druyoga te gaan doen en daar wil ik me in de volgende periode eens in gaan verdiepen.

Car