Bijna identiek aan het tweede chemo weekend
Net als na de tweede chemo heb ik me afgelopen weekend best wel goed gevoeld. Vooral zaterdag had ik een hoop energie.
We zijn met z'n drietjes naar de markt in Rotterdam-centrum geweest om nog wat gezellige boodschappen te halen.
Vervolgens met K. nog een aantal van zijn favoriete kledingzaken afgelopen want kledingkopen met je ouders blijkt als veertienjarige toch nog wel heel makkelijk te zijn. (vooral die pinpas is handig)
Ik had zelfs zin om zelf ook nog een broek en shirt te passen.
De eerste kilo's aan mijn heupen blijven er nu echter aanzitten dus de baggy spijkerbroek die volgens K. heel goed stond heb ik toch maar niet aangeschaft. Hopelijk kan ik na de behandelingen snel weer iets van sport oppakken.
Daarna gezondigd bij de Bram Ladage. Volgens de chemovoorschriften is patat niet toegestaan. Ik ben er echter maar van uitgegaan dat de doorloopsnelheid en het verversen van het vet bij de Ladage hoog ligt.
Nergens last van gehad alleen smaakte de patat me eigenlijk helemaal niet, dus risico voor niets gelopen.
's avonds kwamen V. en G. nog een bakkie doen. Volgende week gaan ze weer terug naar Spanje.
Na deze toch wel actieve dag heb ik 's nachts onrustig geslapen, veel gedroomd en vroeg wakker. Uiteindelijk ben ik om 6 uur maar het vervelende gevoel uit mijn maag gaan verdrijven met een broodje geitenkaas.
Zondag heeft M. om 11 uur K. bij het Hofplein afgezet.
'S middags zijn wij gaan kijken of we nog aan kaartjes konden komen.
We hadden geluk, een de moeder van een medespeelster had twee kaartjes voor rij 2 over en zo zaten we mooi vooraan.
We hadden geluk, een de moeder van een medespeelster had twee kaartjes voor rij 2 over en zo zaten we mooi vooraan.
Volgend weekend is K. zijn laatste speelweekend voor de zomerstop en ik wilde hem graag nog een keer zien spelen. Je weet maar nooit hoe ik me volgende week voel.
Toevallig liepen we ook P. en A. Schenk nog tegen het lijf die het kinderfeestje van N. aan het vieren waren.
Ook zat Ruud Lubbers als oom van.. in de zaal. (vond K. niet echt boeiend)
Na afloop had ik het wel een beetje gehad. De frisselucht doet me beter dan teveel binnen zitten.
Gelukkig had M. nog energie over om een nieuw recept uit het roerbakkookboek uit te proberen. (zijn favoriete bereidingswijze en nog lekker ook)
Ik ben benieuwd wat de komende dagen me gaat brengen, ik ben voorbereid op afname van energie maar wie weet valt het dit keer wel mee. Ik heb begrepen dat je lichaam zich steeds meer aan de chemo's aan kan gaan passen.
Merk overigens wel dat de aders van de arm waarin de chemo wordt ingebracht weer aan het opzwellen zijn.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten