vrijdag 22 juni 2007

De vierde shot zit erin !

Vannacht heerlijk geslapen en vanmorgen lopen treuzelen om naar het ziekenhuis te gaan.
Aan M. gevraagd of hij niemand voor me wist die deze chemo over wilde nemen.

Volgens hem had hij dat graag voor me gedaan terwijl hij in het verleden voor een kleinere ingreep wel eens het ziekenhuis heeft verlaten.
Maar goed mijn verstand weet dat de trein nog niet stilstaat dus op naar het ziekenhuis waar we weer voor negen uur waren zodat ik in de kleinste kamer plaats kon nemen.
Het is allemaal prima verlopen.
Het infuus zat er direct in, even wilde de pomp niet meer lopen maar dat werd snel opgelost.
L. zat weer naast me. Peg een collega van Sanasmile heeft enige tijd geleden bij mij het woord chemovriendin geïntroduceerd, denk dat ik jouw ook maar zo gaan noemen L.
In mijn gevoel was het vandaag rustiger in het ziekenhuis en er was ruimschoots de tijd om met de verpleegkundige te praten.
Moet zeggen dat alle verpleegsters op de zesde elke keer even lief en behulpzaam zijn. Daar over niets anders dan lof.
Gisteren heeft de huisarts me op het hart gedrukt toch nog eens duidelijk aan de oncologieverpleegkundige te vertellen waar voor mij de frustratie zit. Hij zou het zelf ook aankaarten.
Vandaag met een van de verpleegkundige enige tijd hierover gesproken.
Vanaf komend najaar zal er op het gebied van begeleiding iets gaan veranderen en mede om hiermee dan weer anderen te kunnen helpen heb ik haar het adres van mijn blog gegeven omdat ik de afgelopen tijd hier al menige frustratie van me heb afgeschreven.
Voor dat we vertrokken is mijn bloeddruk nog even opgemeten. Rood had afgelopen week al vastgesteld dat mijn bloeddruk laag was. Nu weer onderdruk 59.
Is dus ook de verklaring voor het feit dat als ik buk ze zie vliegen. Ga de komende week meer zout en drop naar binnen werken.

Na afloop zijn we naar het stadskantoor gegaan om voor M. een nieuw paspoort aan te vragen en direct een rondje over de centrummarkt gemaakt.
M. was hier nog nooit geweest en doet het woord,ik sta er als een slaafse vrouw bij (die het af en toe niet kan nalaten zich er toch mee te bemoeien).
Het leek wel vakantie, heerlijk relaxed. Boodschappen doen in de buitenlucht is heerlijk met dit weer.
Bij een sjaaltjeskraam nog twee buffs en gekleurde sjaaltjes gescoord en de verkoopster verteld hoe zo'n ding heet en haar ook laten zien hoe je als je kaal bent zo'n ding op je hoofd kan zetten. Ga ik morgen mee experimenteren. Ze was pas begonnen met deze kraam en erg geïnteresseerd. Ik merk dat ik er dan heel makkelijk over praat.

Thuis gekomen is M. na het eten in slaap gevallen. Het was voor hem zonder dat hij het had laten zien toch ook weer spannend geweest.
Bedankt T. voor je mooie verhaal hou hem maar in de gaten hoor !

Ik ben nog steeds zo wakker als wat...

Car



Later bleek dat een van de sjaaltjes niet in het tasje zat, wel afgerekend natuurlijk.
Toch nog beter dan de truck van gisteren, toen belde mijn vader dat hij in het plastictasje dat ik aan hem had meegegeven het kentekenbewijs van mijn auto had gevonden.
I.p.v. in mijn eigen tas had ik hem teruggestopt in deze tas. Gelukkig was het niet de afvalzak.
Chemobrains volgens Riet.

Geen opmerkingen: