Hormoontherapie

Op de valreep voor de vakantie nog even bij de oncologieverpleegkundige en de oncoloog geweest. Bloedwaarden waren weer laag maar die gaan de komende tijd alleen nog maar de hoogte in.
De hormoontherapie gaat nu aanvangen. Ik heb echter aangegeven dat ik hier pas na mijn vakantie mee ga beginnen. Wil even drie weken geen rommel in mijn lijf en heb geen zin in mogelijke bijwerkingen deze weken.
Omdat ik nog premenopauzaal ben krijg ik maandelijks (5 jaar lang) een injectie zoladex (stof gosereline) dit is een geneesmiddel dat de productie van oestrogenen door de eierstokken tegengaat. Hierdoor worden mijn eierstokken chemisch platgelegd.
Na de vakantie zal de huisarts het kleine buisje wat d.m.v een spuit in het buikvet geplaatst wordt zetten.
Ik kan er ook nog voor kiezen om mijn eierstokken te laten verwijderen, die voors en tegens wil ik echter de komende tijd voor mezelf eerst eens afwegen.
Daarnaast moet ik 5 jaar een anti-oestrogeen gaan slikken Tamoxifen. (ongeacht of ik mijn eierstokken laat verwijderen)
Dit middel blokkeert de receptoren, de “ontvangers” van oestrogeen in de eventueel nog aanwezige kankercellen, wat tot gevolg heeft dat de kankercellen in het borstweefsel niet gestimuleerd worden en dus ook niet kunnen groeien of zich vemeerderen. Door deze middelen kom ik vervroegd geforceerd in de overgang.
Gevoelsmatig voelt de hormoontherapie niet echt goed omdat ik zo nog dagelijks 5 jaar lang elke dag aan de borstkanker herinnerd zal worden en ik toch best wel angstig ben voor de bijwerkingen. Daarbij is niet duidelijk of er sprake is van overmedicatie. We gaan er tenslotte van uit dat er geen kankercellen zijn achtergebleven en als die er nu nog zijn worden ze straks door de bestralingen ook nog platgebombardeerd.
Toevallig vond ik ook nog eens vandaag dit artikel door een tip op de site van de Amazones.

Na mijn burn-out heb ik een tijdlang niet lekker in mijn velletje gezeten en net nu ik vorig jaar het gevoel had dat ik alle spier-, gewrichtsklachten en andere klachten onder de knie had wordt deze rommel weer in mijn lijf geduwd.
Verstandelijk weet ik echter dat het onverstandig zou zijn om er toch niet gewoon mee te beginnen dus ga ik maar voor de versie dat ik nergens last van zal krijgen.

Maar goed nu ga ik echt proberen om bijna drie weken het woord borstkanker uit mijn hoofd te bannen om 20 augustus vol nieuwe energie met het hoofdstuk bestralingen aan te kunnen vangen.

Car