Nog een paar dagen

Ik ben al op de helft van de laatste chemo week.
Heb het gevoel dat ik aan het aftellen ben zodat ik echt aan het eind van deze week deze chemoperiode af kan sluiten.
Het gaat weer net als voorgaande weken met dit verschil dat de kramp die ik een van de voorgaande keren in mijn kuiten en voeten had nu een plek in mijn nek heeft opgezocht.
Mijn hoofd staat scheef op mijn romp dus ben ik maar spierverslappers gaan slikken.
Maandag is Mir geweest en dinsdag mijn moeder.
K. is gisteren vertrokken naar Hofplein kamp, die is komende week heerlijk toneel aan het spelen in Baarle-Nassau.
Is toch stukken beter dan rondhangen bij een moeder die niet lekker in haar vel zit.
Normaal was ik hem uit gaan zwaaien, nu zat dat er even niet in.
Zondag sta ik echter bij de bus.
Gelukkig is de zon na ruim drie weken weer gaan schijnen, vanmiddag ga ik in de tuin zitten, kijken of het lezen van een boek wil lukken.

Car