Punt achter fysiotherapie en lymfedrainage

Ik heb besloten om niet meer naar de fysiotherapie in het ziekenhuis en de lymfedrainage van Wil toe te gaan.
Vanmorgen ben ik voor de laatste keer bij Wil geweest en daar heb ik gedag gezegd.
De fysiotherapie in het ziekenhuis misbruikte ik alleen nog maar voor lotgenoten contact.
Nu daar weer nieuwe vrouwen met al hun emoties, nog aan het begin staand van het hele proces zijn bijgekomen stop ik met misbruiken.
Aan de beweegelijkheid van mijn arm kan het niet meer bijdragen.
Mijn arm wordt gelukkig ook niet dik en het gevoel of er een band om de arm gespannen is raak ik voorlopig toch niet kwijt. Niet teveel belasten blijft het recept.
Daarbij komt dat Wil me toch niet mag behandelen tijdens de bestralingen.
Ik zou haar dan alleen gebruiken als klankbord.
Mocht het in de toekomst nodig zijn dan kan ik haar altijd bellen. Een fijne wetenschap.
Het voelt goed om deze periode af te sluiten.

Het weer zit niet echt meer. Hou mezelf maar voor dat alle regen die nu valt niet meer kan vallen als M. vakantie heeft.
Gistenmiddag tijdens de paar zonnige uren ben ik op mijn fiets gestapt om naar de bibliotheek te gaan. Onderweg kwam ik een lotgenoot van de fysiotherapie tegen die in de buurt bleek te wonen. We hebben een tijdje staan kletsen en uiteindelijk adressen uitgewisseld.

Ik ben klaar voor de laatste chemo . Alle kwaaltjes zoals pijnlijke aders in mijn arm, verminderde energie, verminderd concentratievermogen en ogen die slechter worden heb ik zo onderhand geaccepteerd ook al ben ik wel erg benieuwd wanneer dat weer minder gaat worden. De oncoloog vertelde maandag dat dat echter wel een jaar kan duren.
Wat mij betreft mag de rommel er alvast ingepompt worden. Mijn leukocyten waren maandag 2.6 dus voldoende voor de laatste kuur.
Het is echter nog wachten tot vrijdag.

K. vermaakt zich heel erg goed, de boeken zijn ingeleverd en hij heeft een zomertoer kaart gekocht. Vanmorgen is hij in alle vroegte op de trein naar Maastricht gestapt.

Car