Denk dat ik er bijna weer ben..

Het is nu vrijdagochtend. Heb het gevoel dat ik er bijna weer ben, alleen die houten kop nog.

De laatste dagen had ik niet veel te melden, niet dat er niets gebeurde maar mijn hoofd wilde nog niet echt.

Heb me af lopen vragen hoe ik het chemo gevoel zou moeten omschrijven en toen iemand gisteren tijdens het fysiotherapieuurtje zei dat het wel eens omschreven werd als het gevoel hebben dat je een flinke kater hebt dacht ik dat is het misschien.

' S morgens vroeg wakker worden (om zes uur als M. vroeg naar zijn werk wil) met een metaalsmaak in je mond, raar gevoel in je buik en een houten kop.

Bewegen en eten helpt, en dat heb ik goed gedaan afgelopen week mede dankzij de kookkunsten van M., de magnetron, Rood, en mijn moeder. Merkte toch dat ik sinds het begin van de week drie kilo ben kwijtgeraakt.

Gisteren is me aangeraden om na de volgende chemo meteen 's middags een flinke wandeling te gaan maken, moet ik maar gaan proberen. Daarnaast ben ik er ook voor gewaarschuwd er rekening mee te houden dat maar 60% van de normale energie beschikbaar is, dus niet teveel op mijn nek halen en goed verdelen. Dacht al dat ik misschien zou kunnen gaan sporten maar dat wordt dus afgeraden.

K. is overigens na vier dagen thuis geweest te zijn vanmorgen weer naar school gegaan. Hij vond het maar stik ongezellig hier thuis.

Heb me vanmorgen lopen verdiepen in campings waar we onze caravan neer kunnen gaan zetten.

Een camping niet te ver van Schiedam in een mooie groene rustige omgeving waar K. meer jongeren van zijn leeftijd zal treffen.

Liefs geen hai die hai en bierkratten gehalte en al te veel uitbouwen.

Ik heb hem nog niet gevonden dus mocht iemand een tip hebben dan hou ik me aanbevolen.

Car