Als het zo elke keer gaat dan teken ik hier voor

De tweede dag is zo goed als voorbij. Zoals het totnutoe gaat daar zou ik voor de volgende vier keren voor willen tekenen.

Heb echter van lotgenoten begrepen dat de eerste keer de beste keer is dus we wachten het maar af. Maar het is toch maar lekker dat het totnutoe meevalt.

Gisteren in de loop van de middag zakte ik een beetje in, beetje raar gevoel in mijn hoofd, mijn neus en ogen begonnen te lopen (slijmvliezen) en alles begon anders te smaken. IJsthee smaakt naar zeepsop dus dat kon direct door de goot.

Vanmorgen is K. naar Hofplein gegaan, en hebben M. en ik een blik geworpen op de plantjesmarkt bij de Praxis.

Veel te veel mensen dus snel weer weggegaan. Onze vertrouwde plantenbeurs bracht uitkomst dus kon M. vanmiddag de eerste potten met kuipplanten vullen.

Ben vanmorgen ook nog voor de laatste keer voor de kaalslag naar de kapper geweest. Als mijn haar er dan nog drie weken aan blijft zitten dan zit het tenminste ook nog een beetje redelijk.

Bij de kapper waar je normaal niet af kan spreken maar echt op je beurt moet wachten waren ze allerliefs. Agnes zag me en regelde direct dat zij me toch zelf even kon knippen. Het zijn vaak de kleine dingen die zo'n dag goed maken.

Ze vroeg me ook nadrukkelijk de pruik als ik hem had te komen laten zien en als ik dat dan wilde kon zij hem eventueel nog even bijknippen.

M. die tot de conclusie was gekomen dat aardappelen toch niet elke keer automatisch in huis kwamen belde op dat hij nog even naar de A.H. moest en kwam me meteen halen en zo hadden we samen voor dat we het wisten ook nog nieuwe kleding voor zowel mij al hem gescoord.

M. had zich voorgenomen om vanmiddag thuis te gaan werken want zijn cijfers blijven als een maar bevalling boven zijn hoofd hangen. Wilde niet lukken dus heeft hij er ook maar voor gekozen om languit in een stoel in de tuin een uurtje te gaan slapen.

Morgen gaat hij het op kantoor proberen en komen Rood en Puf om mij te vergezellen.

Car

p.s. vindt het heel fijn om te merken dat ieder op zijn eigen wijze aan me denkt...