Poetsen tegen borstkanker

Ik kwam net dit artikel tegen.

Had ik dan toch niet 20 jaar lang van M. zijn strijkkunsten "gebruik" moeten maken ?

Car

Poetsen tegen borstkanker

Wie vaak de stofzuiger, het strijkijzer of de vaatdoek in de hand neemt, zou minder snel borstkanker krijgen. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat huishoudelijke taken het risico op borstkanker doet verminderen. Vooral strijken zou gunstig werken.

Vrouwen die in de vruchtbare leeftijd zijn, hebben 30 procent minder kans op de ziekte als ze vijf keer per week 30 tot 45 minuten strijken, schrobben en poetsen. Vrouwen die de overgang achter de rug hebben, zouden het risico met 20 procent zien afnemen.

De onderzoekers van het Britse kankerinstituut bestudeerden de gegevens van meer dan 200.000 vrouwen uit negen Europese landen.

In de ruim zes jaar dat de vrouwen werden gevolgd, kregen bijna 3500 van hen borstkanker. Wetenschappers onderstrepen al langer het belang van beweging bij kankers. Voldoende sporten draagt bij tot het verlagen van bepaalde soorten, waaronder ook darm- en baarmoederhalskanker. Een andere reden om extra te bewegen is dat het helpt bij het voorkomen van overgewicht. Teveel wegen verhoogt het risico op vrijwel alle soorten kanker.

Bijna geen pet meer

Zaterdagochtend hebben wij ons op vakantie gewaand door naar de centrummarkt in Rotterdam te gaan.

Ik wilde direct alvast op zoek naar een leuke pet en eventueel wat sjaaltjes.

Met het tropische weer wat hier nu heerst (Spanje is nu Nederland !) merk ik dat ik door de chemo snel verbrand (ondanks factor 50) en je schijnt er nog vlekken van te kunnen krijgen ook.

De sjaaltjes hadden een te hoog hoofddoeken gehalte maar bij V&D heb ik twee hele leuke petten op de kop getikt.

Was er helemaal blij mee.

Vandaag, koninginnedag zijn M. en ik met de cabrio open in Vlaardingen gaan kijken. K. is met een vriendin naar Amsterdam geweest. Zolang ik de hoempa pa maar meed was het leuk.

De pet heb ik maar direct opgezet en wat gebeurde er op de terugweg... pet waait af... en de bus ging erover.

We hebben de auto aan de kant gezet en M. is achter de pet aangegaan die gelukkig niet kapot was.

Wel een goede leer voor waarschijnlijk binnenkort.

Petten moet je dus vastzetten in een open auto. Het zal je maar gebeuren met je pruik.

Wij moesten terugdenken aan het incident in het zwembad met het gebit van G.

Car

Eigenlijk veel te laat op de avond maar hoe kan je reageren ??

Eigenlijk is het veel te laat op de avond maar toch nog even....
Dat middagslaapje vanmiddag deed ook wonderen.
Ben vanavond via het internet op campingjacht geweest. Heel veel zit al vol !!
Morgen maar weer wat afbellen.

Ik heb al een paar keer de vraag gekregen hoe je kan reageren via de weblog.
Dit blijkt toch onduidelijk te zijn bij bogspot.
Door op het woord reacties te klikken wat onder elk item staat krijg je een schermpje te zien waar je een reactie kan achterlaten.
Je kan reageren via overig of anoniem of je moet een gmal account hebben dan kan het ook via de optie google/blogger.

Car

Lymfedrainage

Gisterenmiddag ben ik weer naar de lymfedrainage geweest.
We hadden afgesproken dat ik zou bellen als ik me weer goed voelde.
Dinsdag en woensdagmorgen had ik me lopen bedenken dat ik moest bellen om het weer op te starten.
Dat deed ik echter maar niet.
Woensdagmiddag belde Wil om te vragen hoe het met me ging en kon ik direct deze afspraak maken.
De vochtplek onder mijn oksel is zo goed als weg gemasseerd en ik had het idee dat de drainage voorlopig zou stoppen.
Merk wel dat 's avonds mijn arm anders aanvoelt dan 's morgens maar het gaat wel helemaal volgens plan.
De bewegelijkheid is voor het aantal weken dat de operatie nu geleden is heel erg goed.
Gelukkig vond ook Wil dat stoppen helemaal geen goed idee was en maakte ze gistermiddag de opmerking dat ze me nog lekker een tijdje in de gaten ging houden. Tijdens de chemo en zelfs daarna kan er opeens een oedeemarm ontwikkelen en we gaan er samen voor om dat te voorkomen.
Fijn dat ik al in zo'n vroeg stadium iemand heb gevonden die kundig is en ook nog ervaringsdeskundige.
Ondanks alle therapie die zij indertijd heeft gehad loopt ze nu wel met een elastieke kous maar kan gelukkig heel veel met haar arm.

Car

Denk dat ik er bijna weer ben..

Het is nu vrijdagochtend. Heb het gevoel dat ik er bijna weer ben, alleen die houten kop nog.

De laatste dagen had ik niet veel te melden, niet dat er niets gebeurde maar mijn hoofd wilde nog niet echt.

Heb me af lopen vragen hoe ik het chemo gevoel zou moeten omschrijven en toen iemand gisteren tijdens het fysiotherapieuurtje zei dat het wel eens omschreven werd als het gevoel hebben dat je een flinke kater hebt dacht ik dat is het misschien.

' S morgens vroeg wakker worden (om zes uur als M. vroeg naar zijn werk wil) met een metaalsmaak in je mond, raar gevoel in je buik en een houten kop.

Bewegen en eten helpt, en dat heb ik goed gedaan afgelopen week mede dankzij de kookkunsten van M., de magnetron, Rood, en mijn moeder. Merkte toch dat ik sinds het begin van de week drie kilo ben kwijtgeraakt.

Gisteren is me aangeraden om na de volgende chemo meteen 's middags een flinke wandeling te gaan maken, moet ik maar gaan proberen. Daarnaast ben ik er ook voor gewaarschuwd er rekening mee te houden dat maar 60% van de normale energie beschikbaar is, dus niet teveel op mijn nek halen en goed verdelen. Dacht al dat ik misschien zou kunnen gaan sporten maar dat wordt dus afgeraden.

K. is overigens na vier dagen thuis geweest te zijn vanmorgen weer naar school gegaan. Hij vond het maar stik ongezellig hier thuis.

Heb me vanmorgen lopen verdiepen in campings waar we onze caravan neer kunnen gaan zetten.

Een camping niet te ver van Schiedam in een mooie groene rustige omgeving waar K. meer jongeren van zijn leeftijd zal treffen.

Liefs geen hai die hai en bierkratten gehalte en al te veel uitbouwen.

Ik heb hem nog niet gevonden dus mocht iemand een tip hebben dan hou ik me aanbevolen.

Car

Komt nog niet veel uit mijn handen

Vandaag is er nog niet echt veel uit mijn handen gekomen. Heb heel de dag maar een beetje lopen keutelen.

Er kan iets tegen me gezegd worden en kort daarna is het me weer ontschoten.

Merk wel dat mijn hoofd ietsje helderder aan het worden is misschien komt dit wel omdat ik sinds vandaag geen Dexamethason meer hoef te slikken.

Dit medicijn wat ontstekingsremmend werkt schijnt de veroorzaker van het rode hoofd te zijn.

Terwijl K. vanmiddag op de bank lag heb ik nadat ik een salade met tonijn naar binnen had gewerkt een half uurtje gelopen door de wijk.

Had het gevoel dat mijn bloed even goed door mijn lichaam moest stromen en heb de daad bij het woord gevoegd.

Als het goed is blijft onze kok vanavond een paar uurtjes extra op zijn werk hangen, toch wel handig die magnetron want aan echt uitgebreid koken moet ik nog even niet denken.

Car

Duf hoofd

Vandaag toch onverwachts een duf hoofd, alles gaat een beetje langs me heen. Heb ook een gevoel dat ik rond loop met een groot rood hoofd. In de spiegel ziet het er wel gezond uit.

K. hebben we vanmorgen zelf naar de huisarts gestuurd, hij was lekker wit en klaagde over pijn in zijn keel. Volgens de huisarts heeft hij opgezette klieren en een beginnende keelontstekening. Hij heeft direct een kuurtje gekregen in de hoop dat het snel de kop ingedrukt kan worden en hij mij niet aansteekt.

Vandaag voor hem dus geen school maar een hang-dag. Hopelijk is hij door de kuur weer snel op de been want twee hangers in huis is ook niet alles.

Mir is geweest en verwende me met lekkere bodylotion en het afvoeren van de oude boekjes voor de schoolcontainer.

Car

Uiteindelijk heeft K. de dag beeindigd door met 40 graden koorts vroeg naar bed te gaan.

Ik ga ervoor dat zijn bacillen nog geen invloed op mij hebben.

Zondagavond

Zondagavond, het eind van de derde dag. Op een duf hoofd na wat maar wat in de rondte loop valt het gelukkig mee. Ben wel erg snel afgeleid. Eten heeft een andere smaak of geen smaak maar blijft er gelukkig allemaal inzitten. Loop de hele dag in tegenstelling tot normaal van alles naar binnen te douwen.

Als ik maar een raar gevoel in mijn maag voel stop ik er al weer wat in. Helpt goed. Aan zelf koken moet ik alleen nog even niet denken, alleen de lucht al.

De twee liter water per dag gaat gelukkig ook goed. Questie van doortrekken.

M. zijn werkmissie is vandaag mislukt. Op kantoor bleek zijn computer het ook niet te doen. Hopelijk kan het morgen als systeembeheer aanwezig is opgelost worden anders is het leed niet te overzien. Laat de bevalling nog langer op zich wachten.

Ook nu heeft elk nadeel ook zo weer zijn voordeel want hij is maar naar huis gekomen en heeft zijn frustratie uitgeleefd met de hogedrukspuit op het dakterras. Kunnen we daar ook weer gezellig zitten.

Verbrand hoofd tot gevolg want het was vandaag weer heerlijk weer.

Rood en Puf hadden dus onverwachts een dag vrij, misschien hebben ze ook wel het dakterras schoon gemaakt !

K. zit niet lekker in zijn vel, hopelijk heeft hij de keelontsteking van ma niet overgepakt.

Morgen maar even afwachten en anders maar even gaan informeren wat me met een bacillen haard in huis aan moeten vangen.

Morgenochtend komt Mir een paar uurtjes om me wat gezelschap te houden.

Car

Als het zo elke keer gaat dan teken ik hier voor

De tweede dag is zo goed als voorbij. Zoals het totnutoe gaat daar zou ik voor de volgende vier keren voor willen tekenen.

Heb echter van lotgenoten begrepen dat de eerste keer de beste keer is dus we wachten het maar af. Maar het is toch maar lekker dat het totnutoe meevalt.

Gisteren in de loop van de middag zakte ik een beetje in, beetje raar gevoel in mijn hoofd, mijn neus en ogen begonnen te lopen (slijmvliezen) en alles begon anders te smaken. IJsthee smaakt naar zeepsop dus dat kon direct door de goot.

Vanmorgen is K. naar Hofplein gegaan, en hebben M. en ik een blik geworpen op de plantjesmarkt bij de Praxis.

Veel te veel mensen dus snel weer weggegaan. Onze vertrouwde plantenbeurs bracht uitkomst dus kon M. vanmiddag de eerste potten met kuipplanten vullen.

Ben vanmorgen ook nog voor de laatste keer voor de kaalslag naar de kapper geweest. Als mijn haar er dan nog drie weken aan blijft zitten dan zit het tenminste ook nog een beetje redelijk.

Bij de kapper waar je normaal niet af kan spreken maar echt op je beurt moet wachten waren ze allerliefs. Agnes zag me en regelde direct dat zij me toch zelf even kon knippen. Het zijn vaak de kleine dingen die zo'n dag goed maken.

Ze vroeg me ook nadrukkelijk de pruik als ik hem had te komen laten zien en als ik dat dan wilde kon zij hem eventueel nog even bijknippen.

M. die tot de conclusie was gekomen dat aardappelen toch niet elke keer automatisch in huis kwamen belde op dat hij nog even naar de A.H. moest en kwam me meteen halen en zo hadden we samen voor dat we het wisten ook nog nieuwe kleding voor zowel mij al hem gescoord.

M. had zich voorgenomen om vanmiddag thuis te gaan werken want zijn cijfers blijven als een maar bevalling boven zijn hoofd hangen. Wilde niet lukken dus heeft hij er ook maar voor gekozen om languit in een stoel in de tuin een uurtje te gaan slapen.

Morgen gaat hij het op kantoor proberen en komen Rood en Puf om mij te vergezellen.

Car

p.s. vindt het heel fijn om te merken dat ieder op zijn eigen wijze aan me denkt...

Eerste lading zit erin

We zijn net thuis gekomen. De eerste lading zit er in. Het eten in het ziekenhuis hebben we niet meer mee hoeven maken.

Voor de soep naar huis.

Moet zeggen dat het is meegevallen, de zusters waren erg lief, het was rustig, goede uitleg en er werd direct raak geprikt.

Nu maar afwachten op wat wel of niet komen gaat.

Car

De avond voor de eerste keer....

Vanmiddag ben ik naar het fysiotherapie groepje in het ziekenhuis geweest. Kom elke dag een stukje hoger.

Ze hebben weer lekker mijn bindweefsel onder mijn oksel opgerekt. Doet wel pijn maar het resultaat is heerlijk.

De verhalen van de andere vrouwen die hier komen doen me ook goed.

Vandaag was er iemand die vertelde dat ze vorige week tijdens de tweede chemo haar coldcap had afgerukt. Het was een vreselijk gevoel geweest.

Voor mij de bevestiging dat de keuze om de coldcap te weigeren voor mij de juiste is.

Hierna via de apotheek waar ik mijn chemo medicijnen tegen de misselijkheid en diaree op moest halen naar Moon gereden waar ik nog even volop in de zon heb kunnen zitten.

Schijnt ook tijdens de chemo niet meer te mogen.

Samen zijn we naar Alexandrium gereden waar ik hoopte nog een paar aanbiedingsbuffs bij de Xenox in te slaan. Deze vielen echter tegen.

Bruin zonder zon heb ik ook gelijk ingeslagen dit ter voorkoming van een heel wit gezicht.

's avonds naar cafe d'Oude Stoep (http://www.oudestoep.nl/) in Vlaardingen met mijn mannen gegaan waar we weer heerlijk hebben gegeten.

Ik had een klein beetje het gevoel dat dit mijn galgen maal was want ik ben gewaarschuwd dat mijn smaak de komende maanden heel erg kan veranderen.

De borrel als afsluiting was ter vervanging van het kalmeringstabletje wat ik afgelopen week in het ziekenhuis geweigerd heb.

Nu op naar morgen.... gelukkig zijn de zenuwen al iets minder als vanmiddag hoop dat dat zo blijft.

Ellen ten Damme vertelt met documentaire eigen verhaal - Een tip van Mir

Vanavond werd ik door mijn zus getipt dat Ellen ten Damme in het programma de wereld draait door was (http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/terugkijken.php?id=309) om te vertellen over de documentaire die vanaf morgen in de bioscoop te zien is.

In Rotterdam te zien in Cinerama (http://www.cineramabios.nl)

Op dat moment was ik net aan het lezen dat Karin Spaink een jaar na haar diagnose borstkanker besloten had om niet aan de hormoontherapie te gaan. (http://blogger.xs4all.nl/kspaink/archive/2007/03/30/196259.aspx)

Had ik nog niet over nagedacht dat dat ook een keuze zou kunnen zijn.

Car

Vanaf 19 februari in de bioscoop

AMSTERDAM - Eigenlijk moest het een privé-document worden voor het geval ze zou overlijden, maar Ellen ten Damme overwon de borstkanker. De zangeres/actrice besloot filmmaker Rob Hodselmans toch zijn gang te laten gaan, zodat ze een keer haar eigen verhaal kon vertellen. „In de hoop dat ik daarna nooit meer over de ziekte hoefde te praten”, aldus Ten Damme dinsdag.Het loopt nog niet helemaal zoals gepland. De Amsterdamse heeft al heel wat journalisten te woord gestaan en iedereen vraagt naar haar ziekteperiode. De film moest die periode afsluiten, maar tot nu toe wordt alles juist continu opgerakeld. Binnenkort kan iedereen zien hoe de muzikante zich door de periode vocht, want Ellen ten Damme - As I Was Wondering Where This Mixed-Up Little Life Of Mine Was Leading To draait vanaf 19 april in de bioscoop.
In 2005 werd borstkanker geconstateerd bij de toen 38-jarige Ten Damme. „Misschien ben ik er over een half jaar niet meer”, schoot er door haar hoofd. Daarom gaf de artieste cameraman/regisseur Rob Hodselmans, met wie ze al vaker werkte, toestemming haar leven vast te leggen. „Dan is er toch een keer een goed portret van me gemaakt”, dacht Ten Damme.
Toen bleek dat haar ziekte niet levensbedreigend was, viel het eerste doel van de documentaire weg. Maar door alle verhalen die ze over zichzelf hoorde en las, kreeg ze een nieuw doel. „Omdat het toch al de wereld in was, wilde ik mijn eigen verhaal vertellen.”
Hodselmans had na de eerste filmdag al het gevoel dat het materiaal het uitzenden waard was. „Ik wist dat er meer in zat dan alleen een privédocument”, vertelt hij, maar hij liet de beslissing over aan Ten Damme. Intussen filmde hij haar niet alleen tijdens ziekenhuisbezoekjes, maar ook tijdens het werken aan haar nieuwe cd en bij optredens die gewoon doorgingen tussen de bestralingen en de chemokuren door.
Een „noodzakelijk kwaad” noemt de artieste het dat ze zich moest blootgeven voor de camera. „Ik wilde wel gefilmd worden, maar niets zeggen. Onder dwang hebben we toch een interview opgenomen. Ik ben wel heel open, maar waarom zou ik open zijn tegen de rest van de wereld? Alleen mijn beste vrienden, partner en familie kennen mij echt goed. Verder niemand, en dat wil ik graag zo houden. Al besef ik dat deze film een behoorlijke inkijk zal geven.”
„Misschien krijg ik er ook wel heel erg spijt van”, vervolgt ze. Ze heeft er tijdens de opnames ook vaak aan gedacht de handdoek in de ring te gooien, maar het zien van de filmbeelden weerhield haar daar iedere keer van. „Als je iets moois wilt maken, moet je er ook iets voor over hebben.” Ze noemt de film „heel mooi en bijzonder”. „Ik denk dat mensen er iets aan kunnen hebben als ze zien hoe het met mij gaat.”
„Als je er niet aan doodgaat, gaat het leven gewoon verder. Ik was van tijd tot tijd heus wel droevig, maar probeerde er toch altijd een feestje van te maken.” Hoe nuchter ze ook klinkt, de zangeres is wel veranderd. „Je realiseert je door zo'n ervaring extra hoe leuk het leven is.”
De documentaire draait vanaf 19 april in de bioscoop. Later dit jaar zendt de NPS de film uit op televisie. De nieuwste cd van Ten Damme, Impossible Girl, ligt sinds 2 april in de winkels.

Bron: detelegraaf.nl

Mijn pruik is geregeld

Vanochtend ben ik met M. naar Hekelingen gereden om daar een keuze te maken uit de pruiken die op me stonden te wachten,
Vier pruiken met kunstof haar en een met gedeeltelijk echt haar.
Was wel even slikken om over je echte haar zo'n muts op te zetten. Blijkt echter dat ook dit al snel weer went.
Drie pruiken vielen al snel af, te lang in mijn nek of net niet de juiste kleur.
Uiteindelijk moest ik kiezen uit twee pruiken. Zowel de pruik van kunsthaar als van echt haar deden eigenlijk niet aan elkaar onder.
Uiteindelijk toch maar voor echt haar gekozen omdat ik waarschijnlijk tot eind december met het ding zal moeten doen.
Hij voelde net iets minder dik (met het oog op de zomer) kan in het najaar nog bijgekleurd worden (in een herfsttint?) ik kan normaal met het ding naar de kapper en ik kan er gewoon zelf de krulborstel inzetten. Ook voelt het net weer iets echter als je je handen door je haar haalt.
Nadeel is wel dat hij af en toe onderhouden moet worden en mijn haar dus ook gewoon een baddag kan hebben.
Op het moment dat ik denk nu kan het echt niet meer kan ik bellen en dan wordt terplekke het ding in model geknipt.
Toch wel handig dat we die "dure verzekering" hebben.

Het kan dus ook voorkomen dat M. de komende maanden weer eens kan zeggen ik ben naar de kapper geweest... is dus niet voor zichzelf maar dan is hij het ding even langs gaan brengen.

Was een buff voor mij tot nu toe een ding wat Ruud onder zijn helm droeg.... nu heb ik gezien dat ze er in allerlei leuke kleuren zijn en dat er allelei verschillende combinatie's te maken zijn. Ik heb vast een paar leuke kleuren uitgekozen voor straks in de cabrio. Die liggen alvast op me te wachten.

Car

De eerste chemo afspraak is gemaakt

Vanmiddag eerst met de dames van Sanasmile bij het DeltaHotel in Vlaardingen gelunched.

Was direct een rede om voor de tweede keer na de operatie zelf in de auto te stappen, gezien het prachtige weer kon de kap open.

Hierna naar het Vlietland voor de afspraak met de oncologisch of mammaverpleegkundige.

In dit gesprek werd ons op praktisch gebied van alles uitgelegd m.b.t. de chemokuren.

Ik krijg 5 FEC kuren. A.s. vrijdag moet ik me melden voor de eerste kuur waarna ik drie weken de tijd krijg om te herstellen zodat de volgende hoeveelheid toegediend kan worden.

Door zelf te lezen (http://www.allesoverchemotherapie.nl/) was ik al heel wat te weten gekomen.

Het advies werd gegeven om alles op het gebied van eten te vermijden wat zou kunnen lijden tot voedselvergiftiging. Geen rauw vlees, zachte eieren, kippenpoten e.d. en vooral veel drinken. Maar wel goed eten ook al loop je het risico dat smaak verdwijnt.

En verder is het maar afwachten hoe ik zal reageren....

Na deze periode krijg ik ongeveer drie weken de tijd om te herstellen waarna de hormoontherapie en bestralingen aan gaan vangen.

Aangezien deze tussenliggende periode in de zomervakantie van K. zal vallen hoop ik dat we dan even weg kunnen.

Op zich ga ik er natuurlijk helemaal voor om beter te worden maar het zal raar zijn als we deze zomer niet op vakantie kunnen door die k.kanker. Ga ik dus niet van uit !!!!

Ook werd de vraag voorgelegd of ik gebruik wilde maken van de coldcap.

Sinds januari 2007 bestaat in het Vlietland dankzij een donatie van de RopaRun de mogelijkheid tot hoofdhuidkoeling. (http://www.geefhaareenkans.info/)

Ik had voor mijzelf echter al bepaald dat ik niet het risico wil lopen om uiteindelijk met dun haar uit deze periode te voorschijn te komen.

Daarnaast loop je nog altijd een groot risico om later tijdens de chemokuren alsnog kale plekken te krijgen of toch nog je haar te verliezen. Ook duurt de behandeling zonder coldcap bijna 3 uur minder omdat er niet voor en nakoeld hoeft te worden.

Ik ga er dus maar direct in zijn geheel voor !!!!

Worden de haarzakjes ook direct aangepakt wat hoofdhuidmetastasen voorkomt.

Ik hoop dus dat kort haar en permanent weer helemaal inkomt want door de beschadiging die de haarzakjes oplopen komt het haar vaak in krulvorm terug. Vaak beter dan dat het was.

Morgenochtend hebben we een doorpas afspraak bij (http://www.petravandelaar.nl/) in Hekelingen om de vier pruiken die zij voor me klaar heeft gemaakt te zien.

Van de kapster had ik gehoord dat zij hele mooie pruiken maakt.

Nadat ik enkele weken geleden mijn haar had laten knippen zijn we al in Hekelingen gaan kijken om een eerste indruk te krijgen en foto's te maken.

Car

Maandag naar de oncologisch verpleegkundige

Afgelopen donderdag hadden we de eerste afspraak met Dokter Braun de internist die de chemo's, hormoontherapie en bestralingen gaat begeleiden. Volgende week gaan de chemo's aanvangen.
Nadat hij mij gevraagd had wat ik zelf al wist van de vervolgbehandelingen heeft hij nog kort e.e.a. uitgelegd. Je realiseert je dan dat dit soort verhalen door een arts heel vaak verteld moeten worden maar voor ons zijn ze nog heel erg nieuw. Gelukkig weet ik dat we met al onze vragen bij de oncologisch verpleegkundige terecht kunnen waar we a.s. maandag een afspraak mee hebben. Zij gaat in op de praktische kant van de chemo's.
Dokter Han heeft ook nog even naar mijn vochtbobbel onder mijn arm gekeken. Tot nu toe is hij twee keer aangeprikt maar zoals ik zelf ook al dacht laten we hem nu gewoon zitten en gaan we er vanuit de het vocht in de loop van de tijd gewoon afgevoerd zal worden.
Elke donderdag is er ook een zgn fysiotherapie groepje in het Vlietland. Koffie en bewegen en sociaal contact met lotgenoten. Als aanvulling op het gesprek met Dokter Braun heb ik ook weer wat tips en ervaringen van lotgenoten meegekregen.

Beste uitslag die we konden krijgen

Email 6 april 2007

Hallo allemaal,

Gisteren hebben we de uitslag van van mijn okselkliertoilet operatie gehad.
De beste uitslag die we konden krijgen. De okselklieren waren helemaal schoon !!!!!!!!!!
Een "waardevol onderdeel" ligt dus nu ergens in een vriezer te wachten op vernietiging, achteraf niet nodig om te verwijderen alleen is de wetenschap nog niet zover dat ze hier op een andere manier achter hadden kunnen komen.
Achteraf zijn er dus alleen tijdens de eerste operatie kleine uitzaaiingen in de hoofdklier de zgn schildwachtklier gevonden. (en de tumor is natuurlijk verwijderd)
De kans dat de borstkanker hierdoor uitgezaaid is naar lever, nieren of huid is door deze uitslag aanzienlijk verminderd.
De chemokuren die binnenkort aan gaan vangen en waarover we volgende week geinformeerd gaan worden en bestralingen en hormoontherapie die later in het jaar gaan volgen worden uit voorzorg ingezet om de eventuele uitzaaiingen de kop in te drukken.
De komende weken ga ik dus hard aan het oefenen om mijn arm weer te kunnen gebruiken en om ervoor te zorgen dat het vocht niet meer aangeprikt hoeft te worden (is nu twee keer gebeurd)
Vanmiddag ben ik al voor de eerste keer bij de lymfoedeemtherapeut geweest.
Met een beetje geluk heb ik dus nog maar een half jaar behandelingen te gaan !!!!!!!!!!

Groetjes

Car

Weer Thuis

Email 28 maart 2007

Hallo allemaal,

Hier weer even een berichtje vanuit Schiedam.
Vandaag ben ik weer thuisgekomen uit het ziekenhuis.
Afgelopen vrijdag zijn mijn okselklieren verwijderd waarin bij de vorige operatie kwaadaardige cellen waren gevonden. Er was een drain geplaatst en ik moest afwachten totdat deze drain minder dan 30 ml per dag af zou voeren.
Beetje tegenvaller want ik blijk goed in het produceren van wondvocht , de drain bleef lopen en zo heb ik de maximale 5 dagen dat de drain mocht blijven zitten volgemaakt.
Elk nadeel heeft ook weer zijn voordeel, bij 6 dagen ziekenhuis staat er in de kleine lettertjes van onze ziektekostenpolis bestaat er recht op huishoudelijke thuiszorg (6 weken, 3 uur) , dus dat heb ik vandaag kunnen regelen. (arm doet het even niet, hoofd wel).
Op de normale manier wordt dat afgewezen met een puberende zoon van 14 (die heel goed moet kunnen stofzuigen) en een man die normaliter een beetje veel werkt.
Nooit weg in deze tijd zeker nu M. zijn kwartaalafsluiting er weer aan zit tekomen.
Vanmorgen is de drain verwijderd en mocht ik naar huis. Het is nu afwachten of mijn lichaam zelf het vocht af gaat voeren. Waarschijnlijk gaat er een vochtophoping ontstaan die dan op de poli aangeprikt moet worden. Dit moet pijnloos zijn want het gevoel onder mijn arm en bovenarm is (voorlopig) weg.
Gisteren ter dag doorkoming meegemaakt hoe een hele grote Marokkaanse familie afscheid nam van oma haar borst, wat zijn wij dan nuchtere Hollanders.
De komende weken mag ik nog weinig met mijn arm doen. Tot volgende week donderdag als de fysiotherapie (vanuit het ziekenhuis) begint mag mijn arm niet hoger komen dan 90 graden.
(Peggy: dit is nieuw protocol). De komende tijd mag de arm niet overbelast worden en moet ik goed luisteren naar mijn lichaam wat er mogelijk is (Ineke, Edith & Carla: waar een reintegratietraject al niet goed voor is) Nu is het weer afwachten op de uitslag van de klieren, (volgende week donderdag krijgen we dat te horen) Vervolgens zullen de afspraken met de radioloog gemaakt worden.
Officieel moeten de chemo kuren 6 weken na de eerste operatie beginnen. (a.s. maandag is dat alweer 4 weken geleden) dus nu even twee weekjes "rust" en bijkomen zodat ik dinsdag als pa en ma 50 jaar getrouwd zijn de hele tijd van de partij kan zijn.

Car

We hadden een geheimpje....

Email 12 maart 2007

Lieve allemaal,

Wij hadden een geheimpje.....
Vanochtend om negen uur mochten we het ziekenhuis bellen of de voorlopige uitslag al bekend was en of we om 10 uur op het spreekuur mochten komen om deze te horen.
Die was er en ik had gehoopt om aan jullie mede te kunnen delen dat plan A geslaagd was, en ik alleen nog maar bestraald hoefde te worden.
Dat is dus niet zo. De kwaadaardigetumor heeft de chirurg in zijn geheel kunnen verwijderen, in de snijranden is echter een tweede kleine tumor gevonden die zich in het pre-stadium van borstkanker bevind.
Ook was de klier die vorige week verwijderd was niet schoon (volgens de arts zijn er 1 1/2 mm kankercellen in gevonden)
Plan B treed nu in werking:
Volgende week dinsdag wordt "mijn zaak" besproken in het multidiciplinair team waarna wij donderdag van de chirurg het behandelplan definitief te horen krijgen.
Kort daarna wordt alsnog het zgn okseltoilet geruimd wat betekent dat ik waarschijnlijk een dag of vijf opgenomen wordt. Vervolgens kom ik zoals het zo mooi gezegd wordt in aanmerking voor chemotherapie, radiotherapie (zgn bestralingen) en hormoontherapie.
In welke vorm en op welke termijn deze behandelingen plaats gaan vinden horen we als het definitieve behandelplan aan ons wordt voorgelegd.
Omdat in de borst enkel nog het voorstadium gevonden is wordt er gesteld dat dat geen rede is tot amputatie en wordt er vanuit gegaan dat de chemotherapie en bestralingen afdoende zouden moeten zijn.
Nu het er naar uitziet dat dit vele maanden in beslag gaat nemen heb ik besloten om niet meer ongevraagd naar jullie als groep te mailen. Natuurlijk zullen individuele telefoontjes en mailtjes wel beantwoord worden.
Schroom dus niet mocht je zelf de behoefte hebben om contact op te nemen om dit te doen, mocht dat op een bepaald moment niet uitkomen dan geef ik of M. of K. dat wel aan.

Liefs Car

Het gaat volgens plan

Email 6 maart 2007

Lieve allemaal,

Weer vanaf mijn eigen bank, goed verzorgt door M. die in een dag een spoed cursus bellen met je eigen huistelefoon en kamerthermostaat achter de rug heeft wil ik jullie laten weten dat het gisteren allemaal heel voorspoedig is verlopen.
De radioactieve vloeistof liet de klier onder mijn arm zien, iedereen in het ziekenhuis was even lief en de operatie verliep voorspoedig.
Wat extra morfine laat je nog wat langer slapen en doet wonderen tegen de pijn.
Om een uur of acht waren we gisteravond thuis, lekker weer in mijn eigen bed.
Het is nu wachten tot dinsdag 20 maart dan staat er een afspraak gepland voor het horen van de uitslag.

Om maar direct met de deur in huis te vallen....

Email 2 maart 2007

Lieve allemaal,

Aan het eind van deze voor ons zo bewogen week wil ik een ieder die al op de hoogte is informeren over de stand van zaken en een ieder die we nog niet gesproken hebben afgelopen week het nieuws vertellen.

Afgelopen dinsdag heb ik na een aantal dagen spanning in het Vlietland te horen gekregen dat de knobbel die ik in mijn borst voelde een kwaadaardige hormoongevoelige tumor is.
Op dat moment wordt direct de keuze voorgelegd om voor een borstbesparende operatie of amputatie te kiezen. Alle voors en tegen worden uitgelegd maar nog niet alles dringt echt door.
Vandaar dat we gevraagd hebben of we afgelopen donderdag nog een keer bij de chirurg terug mochten komen om zo onze vragen nog beantwoord te krijgen.
Dit was gelukkig geen enkel probleem.
Woensdag hadden we al een afspraak met de oncologisch verpleegkundige die al weer wat vragen kon beantwoorden hierdoor was ik donderdag al zo ver dat ik aan de chirurg (dokter Han) door kon geven dat ik graag borstbesparend geopereerd wilde worden met als behandeling de Sentinel node Scan. Tijdens de echo die gemaakt is was n.l. niet te zien dat mijn klieren in de oksel aangetast zijn (dus hoop op geen uitzaaiingen).
Door de Sentinel node scan is het mogelijk om tijdens de operatie een van de hoofdklieren in de oksel de verwijderen in de hoop dat die daadwerkelijk schoon blijkt te zijn. De kans dat de overige klieren dan behouden kunnen blijven blijft hierdoor aanwezig. (zgn ruiming van het okselkliertoilet)
A.s. maandag vindt de operatie al plaats. Als ze daadwerkelijk de schilwachtklier vinden mag in s'avonds al weer naar huis. Het is dan 10 dagen wachten op de uitslag.
Als de klier daadwerkelijk schoon is en de tumor geheel verwijderd is volgen er na enkele weken nog ongeveer 33 bestralingen.
Is de klier niet schoon dan volgt plan B: Alsnog verwijdering van het okseltoilet en ook kan het zijn dat er wederom geopereerd wordt als de snijranden van de tumor niet schoon zijn.
Ook kan de borst alsnog verwijderd moeten worden. Er is tegen ons verteld het is steeds als als als.....dan dan dan....
Ik ga echter van het positieve uit.
Hoe het ook loopt ik wilde toch ook graag een ieder die nog niet op de hoogte is het verhaal vertellen omdat de komende weken "hopelijk" in het teken zullen staan van de bestralingen en ik de afgelopen week al gemerkt heb dat ik waar ik anders tegen iemand zou zeggen zullen we eens afspreken nu lekker nog even mijn mond hield om de agenda schoon te houden.
Diegene die al iets wisten wil ik alvast bedanken voor alle lieve reactie's.
Lieve groet

Car

p.s. mochten jullie zien dat ik iemand vergeten ben waarvan je zelf vindt dat je diegene hiervan op de hoogte wil brengen schroom dan niet om deze email door te sturen.

Voorwoord

Hoe het begon....

Toen ik op 27 feburari 2007 de diagnose borstkanker te horen kreeg ben ik naar een manier gaan zoeken om dierbare familie, vrienden en bekenden op de hoogte te brengen en later te houden van wat bij ons/mij speelt.
In eerste instantie heb ik dit gedaan d.m.v. emailbrieven. Ik heb gemerkt dat dit zowel voor mijn omgeving als voor mijzelf heel positief heeft gewerkt . Ondanks dat kanker toch nog een eng woord blijkt te zijn waarmee niet iedereen weet hoe hier mee om te gaan vonden mensen toch de moed om mij te benaderen. (weet zelf ook nog steeds niet goed hoe ik gereageerd zou hebben) De ene deed dit door een reactie te geven op de mails, de volgende door een telefoontje of door gewoon eens langs te wippen. Ook dorsten mensen aan te geven het gewoon heel erg eng te vinden.
Nu we bijna 1.5 maand verder zijn is het enge er gelukkig bij de meeste mensen af.
Nu het technische gedeelte van de operaties achter de rug is en ik de volgende periode inga van chemokuren, hormoontherapie en bestralingen heb ik besloten om niet langer meer naar een grote groep mensen te mailen maar deze web-log bij te gaan houden. Ik kan hier hopelijk af en toe mijn ei kwijt en diegene die het leuk vinden om mij te volgen kunnen dat doen zonder dat ze elke keer ongevraagd van mij een email in hun mailbox vinden. Het leven gaat weer zijn gewone gang voor mij , M en K. betekent dat dat de komende maanden in het teken zullen staan van de prefentieve behandelingen. Hopelijk blijft er ook nog energie over voor de caravan, tuin of een andere gezellige bezigheid.
De vier emailbrieven die ik de afgelopen periode verzonden heb zullen als eerste gepubliceerd worden.

Car