Schoolplein

Vrijdag stond ik na hele lange tijd weer eens te wachten op een schoolplein.
Mijn nichtje en neefje sinds kort op een nieuwe school zou ik tussen de middag voorzien van een boterham.
Daar zo alleen wachtend, al kijkend naar de veelal dertigers die al dan niet met een nog niet schoolgaand kind het schoolplein op kwamen lopen en een praatje aanknoopte met een andere wachtende lotgenoot, realiseerde ik me dat ik in de groep zat tussen moeders met schoolgaande basisschool kinderen en oppas oma's.
Niet meer die haastige moeder die een paar keer per dag rekening houdend met de klok heen en weer sjeest tussen huis en school of voor het gemak of werk haar kroost over laat blijven.
Het nadeel is dat er minder sprake is van een opgelegd ritme, het verplicht voor je kind 's morgens uit bed moeten heeft zo zijn voordelen.
Hoe stijf alles ook is, hoe slecht je ook geslapen hebt, kleren aan en opschieten. Keuze is er niet.
Steeds meer kan ik zelf mijn tijd indelen en wel kiezen, en ook dat heeft zo zijn voordelen.
Morgen een dagje met vriendinnen naar de Loonse en Drunense duinen om te lopen. Mijn puber red zich wel.

Car