Wereld

Donderdag morgen, drie heerlijke zonnige dagen heb ik alvast in mijn zak gestoken. Het melkmuiltje heeft weer wat kleur gekregen omdat ik regelmatig vergezeld van mijn boek neerstrijk op een bankje in een park of terras. Op straat leeft het echt mede door de grote aantallen studenten die Granada als studentenstad hebben ingenomen.
Mijn heupen vinden het iets minder die deden na twee dagen veelal bergopwaarts lopen al pijn en moeten bij elke aanvang van een wandeling weer op gang komen. 's Avonds gaan we gezellig samen op zoek naar een restaurant die op dit tijdstip van het jaar niet allemaal open blijken of pas na 22.00 uur op gang hopen te  komen. Het gemiddelde inkomen in Granada blijkt erg laag te liggen en de hordes toeristen ontbreken in deze tijd van het jaar nog.
Vanmorgen was het weer even iets minder en besloot ik voordat ik zo naar het Alhambra vertrek mijn mail door te spitten en de nieuwsberichten te lezen.
En nu zit ik dan al een tijdje met een knoop in mijn buik in de lobby van het hotel nadat ik nu op donderdagmorgen pas zie wat er gebeurd is met het 12 jarige Dordse meisje Milly.
In wat voor wereld leven we als je zelfs je kinderen moet gaan verbieden om overdag open te doen voor de buurman ? Hier kan je je kind als ouder toch niet tegen beschermen !

Car