Adiana sterilisatie uitgevoerd.

Met een enigzins dubbel gevoel liet ik me vanmiddag naar het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp vervoeren voor de Adiana sterilisatie. De internist had nog niet gereageerd op mijn email van vorige week waarin ik hem gevraagd had naar een second opinion in het AVL t.a.v. het Zoladex gebruik. De ingreep zou toch niet binnen enkele dagen al nutteloos blijken ?

Mijn overtuiging dat ik gebeurtenissen beter stap voor stap af kan handelen, en me van te voren niet al te druk moet maken over eventuele gevolgen gecombineerd met mijn gierigheid (er was sprake van een boete van 25% bij annulering binnen 7 dagen)  had me doen besluiten om hem maar gewoon door te laten gaan.

Ik wil niet zeggen dat de ingreep echt een fluitje van een cent was maar zoals verwacht was het zonder verdoving echt goed te doen. 

Tijdens bloedpikken word ik tenslotte ook licht in mijn hoofd en komen de opvliegers in alle heftigheid voorbij, nu werd hier nog een weeachtig kramperig gevoel aan toegevoegd. Nu weet ik dat twee tabletten naproxen de heftige kantjes er ook nog afgehaald zouden hebben.
M. "mocht" mee naar binnen om verplicht op het beeldscherm mee te kijken, dit was zijn "straf" omdat hij zelf niet durfde. Binnen het half uur stonden we inderdaad weer buiten en was het klusje geklaard. 

Over een maand wordt er een echo gemaakt om te kijken of de plugjes nog goed op z'n plaats zitten en dan volgt er twee maanden later nog een X-HSG waarmee bepaald word of de ingreep is gelukt.

Op de terugweg in de auto bedacht ik me dat het toch wat was, ruim 17 jaar diverse methode's van anticonceptie gebruikt en dan nu in drie kwartier hier definitief van af.

Mooie methode, voor hen die zeker weten dat er geen kinderwens meer is maar nog wel hormonale medicatie gebruiken, DOEN !!!!!!

Thuisgekomen bleek mijn internist gebeld te hebben. Hij had contact gehad met het AVL en daar was  bevestigd dat tamoxifen gecombineerd met zoladex gezien mijn leeftijd volgens de inzichten van het AVL geen significant verschil op overleving oplevert. 

Yes, het zoladex recept gaat dus regelrecht de vuilnisbak in en ik blijf definitief bij mijn besluit. Niet meer beginnen met die troep. Kwaliteit van leven is voor mij momenteel veel belangrijker.

Tijdens het avondeten vertelde we K. hoe de dag verlopen was waarop mij een hand werd overhandigd en er een brede grijns op zijn gezicht verscheen. "Bedankt ma, nu weet ik zeker dat ik enig erfgenaam blijf"

Car