Kika

Ondanks dat ik weet dat stoppen met deze baan de beste keuze was op dit moment voelde het vandaag toch een beetje als een persoonlijke nederlaag .
Dat waar ik zo blij mee was is niet geworden wat ik gehoopt had.
Vandaag was mijn laatste werkdag ik heb mijn werkzaamheden zo goed als het ging overgedragen.
Als dank kreeg ik een mooie bos bloemen en een reischeque aangeboden. Veel te veel als afscheidcadeau.
Het bedrijf had herhaaldelijk aangegeven dat ze zich bezwaard voelde en een passende beloning voor de afgelopen maanden wilde verzinnen (want zoals jullie misschien nog weten was het een proefplaatsing waar geen vergoeding tegenover heeft gestaan) en toen een van de mensen suggereerde dat deze reischeque (of moet ik hem "nachtjeweg cheque" noemen) de ruime beloning was was ik even niet meer het nette meisje die normaal netjes bedankt en slikt.
De emoties kwamen om de hoek kijken en met tranen in mijn ogen heb ik hem verteld dat ik dit cadeau een belediging vond en helemaal geen beloning wilde, daar is het me nooit om te doen geweest.
Als ze het aan me gevraagd hadden wat ik een passende beloning had gevonden had ik hen gevraagd om een bedrag over te maken aan KIKA kinder kanker.
Niet begrijpend en zeer verbaasd droop hij af en ik ging uiteindelijk naar huis met een hele vieze smaak in mijn mond. Emoties zijn soms zo moeilijk te delen met buitenstaanders.

Vanavond kreeg ik echter de volgende reactie waar ik heel erg blij mee ben.

Beste Car,

Om jouw verdiensten voor HBF / Interbouwconsult nog eens extra te belichten hebben wij er voor gekozen om 1500 euro over te maken op de
girorekening van KIKA Kinderen Kankervrij, zie bovenstaande kopie van het rekeningafschrift.
Graag maken wij hierbij nogmaals van de gelegenheid gebruik om jou te bedanken voor de inzet voor de boekhouding van het bedrijf.
Om jouw verdiensten om te zetten in een financiële vergoeding blijkt erg moeilijk zo niet onmogelijk. Hopelijk zie je op een positieve wijze terug op jouw werkzaamheden bij HBF.
Wij wensen jou en je gezin nog vele gezonde en gelukkige jaren.

Met vriendelijke groet,
Directie en medewerkers HBF / Interbouwconsult.

Ik ben hier super blij mee, en met dit briefje hoef ik ook niet meer om een getuigschrift te vragen. De vieze smaak die ik na vandaag in mijn mond had was direct weg.

Car

Los van alles in Rome

Maandagmorgen zittend aan onze keuken tafel, de afgelopen week overdenkend.
We hebben samen een paar fantastische dagen in Rome doorgebracht.
Heel veel gelopen, op terrasjes gezeten genietend van de overheerlijke Italiaanse koffie en de zon, heerlijk gegeten, zowel mensen als gebouwen bekeken en 's avonds moe maar zeer voldaan op tijd in ons "kloosterbed" in slaap gevallen.
Echt weer helemaal los van alles wat ons in het dagelijks leven bezig kan houden. Ondanks de drukte die een stad als Rome met zich meebrengt even afgesloten van alles, niet bezig met wat er elders op de wereld gebeurd of wat er nog kan gaan gebeuren. NU was het woord.
Van een update van het vakantieblog is dan ook niets gekomen.

En toen vrijdag op naar het hotel waar het feest gehouden zou worden wat ons tot deze week Rome had gebracht.
Het gedeelte wat zich in Italie afspeelt van het boek Eten, Bidden, Beminnen had ik net uit toen bleek dat M. net als Nout Wellink alvast aan zijn reis terug naar huis moest beginnen.
Door alle onrust rondom Fortis moest er zakelijk gehandeld worden.
En zo zaten we gisteravond "feestend" op onze eigen bank op zoek naar Joseph te kijken.
Terug in real-life waar na dinsdag als ik mijn werkzaamheden aan een accountantskantoor heb overgedragen mijn zoektocht naar wat ik nu echt wil en kan gaan doen gaat beginnen.

Car

Rome

Zaterdagmiddag hebben we K. op de bus gezet. Hij gaat met zijn eindexamen klas komende week Barcelona verkennen.

Zijn afwezigheid is voor M. en mij de rede om alvast zondagavond naar Rome te vertrekken.

Voorafgaand aan het bedrijfsfeestje wat komend weekend in deze stad wordt gehouden gaan wij deze stad verkennen.

Een paar dagen samen op pad met dank aan Moon en Puf die K. vrijdag uit de bus vissen.

Car

Controle en emotioneel lichaamswerk

Mocht vandaag weer eens naar mijn driemaandelijkse controle toe, dit keer bij een jonge assistent van de chirurg. Alles oke maar dat wist ik zelf eigenlijk ook al.
Meer dan een beetje voelen wat ik volgens mij zelf ook heel goed kan wordt er tijdens dit soort controle's niet gedaan.
Ga de chirurg dan ook van mijn dokterslijstje schrappen.
Ik heb er vertrouwen in dat mocht er zich iets ontwikkelen ik dat zelf voel en anders te zien zal zijn op de jaarlijkse echo of mammografie.
Het wandelen op maandag gaat lekker, net als vorige week hebben we vandaag weer twee uur gelopen onderweg genietend van mooie plekjes zomaar hier in de nabije omgeving.
De afgelopen weken heb ik een proefles Mindfulness gevolgd ben naar een info dag over NLP geweest en heb een proefles emotioneel lichaamswerk meegemaakt.
Van het emotioneel lichaamswerk wat veel weg had van een combinatie van dans en joga kwam ik helemaal blij en opgeladen thuis.
Vanavond de knoop doorgehakt, ik heb me opgegeven voor de 13 lessen emotioneel lichaamswerk.

Car

Nog niet los

Ben ik al los van mijn werk ?
Nee, maar dat wordt wel hoog tijd want ik heb ruimte en tijd nodig om mijn hoofd leeg te maken en om te kunnen overdenken.
Geheugen en concentratieproblemen spelen me parten.
Afspraken vergeet ik zelfs m.b.v. mijn agenda, er komt momenteel weinig uit mijn handen.
Mijn potentiele werkgever heb ik de afgelopen twee weken vertelt dat ik besloten heb om het bijltje er bij neer te gooien.
Het was lastig om zonder al te veel op details in te gaan uit te leggen waarom ik het op dit moment niet trek. Ik kan momenteel ook steeds slechter verwoorden wat ik nu eigenlijk bedoel.
Het ene moment heb ik het heel helder voor ogen en het volgende moment is het totaal weg.
Op het verzoek om e.e.a. nogmaals te overdenken ben ik dan ook niet ingegaan ook al streelt het wel mijn ego dat ze het jammer vinden dat ik vertrek.
Hoe lastig ik het ook vind om de boel de boel te laten toch heb ik een eind datum van 1 oktober gesteld.

Gelukkig vind ik ook in deze periode weer zoveel herkenning bij lotgenoten. Af en toe ga je anders toch echt even twijfelen aan jezelf.

Merk dat zodra ik naar buiten ga, lekker in beweging en met leuke dingen bezig ben, mijn hoofd weer vrij snel leeg is en ik steeds meer van die momenten kan genieten. Leven in het NU noemen ze dat toch ?
Genoten van het concert van Lionel Richie (waarbij ook Trijntje Oosterhuis van de partij was) afgelopen weekend in het Gelredome, en afgelopen maandag weer heerlijk gelopen met de meiden en onze Nordic Walking stokken gewoon hier in het Bergsche Bos.
Wat kan heel eenvoudig glibberen over een modderpad en een beetje lachen toch goed werken.

Car