Dubbel feest

Steeds weer probeer ik de taktiek toe te passen om me niet druk te maken voordat het echt nodig is.

Dat lukt echter niet altijd, de stress sloeg de afgelopen dagen weer toe en heeft zo zijn invloed op mijn lichamelijke en geestelijke gesteldheid.

Daarnaast was M. een paar dagen van huis en dan valt het 's nachts van station's afhalen van K. me zwaar.

Ik mag blij zijn dat ik afgelopen week geen bekeuring heb opgelopen of ongeluk heb veroorzaakt. We hebben op bus en trambanen gereden en hebben oog in oog met een grote stadsbus gestaan. Mijn beschermengel deed echter zijn werk.

Vandaag probeer ik dan ook energie te sparen voor het concert van Doe Maar van vanavond en Leontien's Lady's ride morgen.

Mijn pa had enige weken geleden een bobbel in zijn nek gevoeld waarna het hele onderzoekscirus in gang werd gezet. Echo, punctie, MRI en thoraxs.

Weer komt die angst om de hoek zetten, toch weer niet die kanker die ons leventje komt verstoren?

Het lastige is dan ook dat als het jezelf niet betreft je niet kan handelen, alleen maar kan aanhoren en toekijken.

Gelukkig kregen we gisteren het verlossende antwoord dat de angst voor niets is geweest.

Een lipoom (vetbobbel) die overigens wel weggehaald moet worden had ons angst ingeboezemd.

Dat werd dus gisteren dubbel feest, bij het huis van Wim en Mir was het hoogste punt bereikt en werd de eerste steen onthuld en mijn pa bleek echt vitaal te zijn.

Het werd een leuk feestje waar Mir op haar blog vast binnenkort meer over zal schrijven.

Car