Overpeinzingen op moederdag 2008

Moederdag, ik vond het altijd complete onzin.
Een dag flink uitgebuit door de commercie, de bloemen zijn twee keer zo duur en waarom zou je op een door anderen bepaalde dag aandacht aan je moeder besteden ?
Het hoorde voor mij bij verplichtingen en daar heb ik een hekel aan.
Zodra ik zelf moeder werd was er niets leuker dan op deze dag vol trots je (kleine) kind voor je te zien staan met een zelf geproduceerde tekening, asbak of voorgedragen gedicht.
K. vroeg mij afgelopen week wat ik voor moederdag wilde hebben, niets was mijn antwoord ik vind het onzin.
Vanmorgen zat hij met een brede glimlach aan de ontbijttafel met een snel ingepakt klein doosje in zijn hand. Uit het doosje kwamen een aantal van mijn eigen sieraden die hij weer ingepakt had.
Omdat ik niets wilde hebben en hij geconcludeerd had dat ik toch voornamelijk dezelfde sieraden draag, kreeg ik ze nog een keer, hij wilde toch benadrukken dat het moederdag was.
Vervolgens is hij voor de rest van de dag vertrokken, op pad met een vriendin.

Het afgelopen jaar werd ik opeens met mijn eigen sterfelijkheid geconfronteerd en ben me ook gaan realiseren dat het heel normaal is dat mijn eigen moeder die 72 jaar is er over een aantal jaren niet meer zal zijn.
Ik moet er alleen momenteel even niet aan denken, kan er spontaan van gaan huilen.
Ik kan niet begrijpen dat een moeder tegen haar eigen kind de uitspraak doet: “Jij hebt mij niet meer nodig”, een kind heeft zijn moeder altijd nodig en een moeder haar kind.
Het ontbreken van een moeder brengt of zij nu overleden is of gewoon nog ergens rond loopt zoveel verdriet met zich mee, herinneringen en successen kunnen niet meer gedeeld worden, je wortels zijn doorgesneden.
In mijn dagelijks leven speelt de angst om dood te gaan niet meer echt mee, we leven NU en we zien wel hoe het loopt, ik ga van het scenario uit dat ik minimaal net zo oud mag worden als mijn eigen moeder.
Mocht het toch anders lopen dan zien we dat op dat moment wel weer.
Toch realiseerde ik me ook afgelopen week weer mede naar aanleiding van een gesprek met E. dat verzekeringstechnisch zowel mijn eigen sterfelijkheid als die van mijn moeder een zeker voorval is.
Door de borstkanker is het 5 jaar niet mogelijk om een levensverzekering af te sluiten, voor mijn ma is haar leeftijd bepalend. Je verzekert tenslotte onzekere voorvallen.

Vanmiddag op moederdag kunnen mijn ouders gelukkig nog bij ons komen eten, misschien moet ik de nog komende moederdagen toch iets meer gaan koesteren.

Car