Nichtjesavond

Waar een 50 jarige bruiloft, ziek worden en hyves allemaal niet toe kan leiden. Na ruim 20 jaar gisteravond een "nichtjesavond".

Car

Opoe hangt buiten

Elke situatie is anders, menige lotgenoot is oh zo blij dat ze kort na de chemokuren alweer ongesteld wordt. de vlag kan uit, een eventuele kinderwens kan misschien alsnog vervuld worden.
Mijn borstkanker was hormoongevoelig en daarom mogen de hormonen ter voorkoming van terugkeer niet meer door mijn lijf gieren dus kreeg ik na de kuren nog een paar maanden Zoladex toegediend om er voor te zorgen dat ik definitief in de overgang zou blijven.
Omdat ik na het plaatsen van de maandelijkse Zoladex injectie een week niet lekker in mijn vel zat mocht ik hiermee stoppen van de arts, de bloedwaarden toonden aan dat ik volledig in de overgang was de kuren en Zoladex hadden hun werk gedaan.
De laatste weken merkte ik dat ik weer lekker sliep, niet meer dreef in mijn bed, bijna geen opvlieger meer had en me lichamenlijk ook steeds beter ging voelen.
Net als mijn moeder had ik toch maar mooi niet zoveel last van de overgang.
Gisteren werd ik echter weer ongesteld.
Volgens de arts moest ik direct bellen als dat zou gebeuren, vorige week is er echter bloedgeprikt en 10 maart staat er toch een afspraak bij hem.
Ik steek dus even mijn kop in het zand en bel niet, hij zal voorstellen om nog even een injectie voor de vakantie te gaan halen.
Na de vakantie neem ik mijn beslissing wel, opnieuw aan de Zoladex of toch maar nog een keer onder narcose en mijn eierstokken laten verwijderen.
Schopt wel mijn plannen in de war.

Car

Dagje ABN AMRO tennistournooi

Vorig jaar kwam er "even iets tussen" maar woensdag waren Moon en ik er weer.
Een dagje ABN AMRO tennistournooi.
Zonde toch van die lege gesponserde VIP plaatsen, wij zaten hoog en droog op een echte plastic Ahoy stoel.
Per 1 april ga ik er vanuit dat ik zelf ook weer op de baan zal staan.
Volgens Moon mag je ook onderhands serveren, dus mocht de klierwegarm niet mee willen werken dan kunnen we dat altijd nog proberen.

Verder kan ik vertellen dat het heel erg goed gaat, de energie die ik sinds vorige week voel houd aan mede denk ik door een knop die er in mijn hoofd is omgegaan en het doseren van activiteiten en dan lijkt hetwel of er dan opeens een paar leuke dingen op je pad komen waardoor je weer nieuwe plannen gaat maken en heel blij kan worden.
Zelfs de wat dikkere hand en het extra zware beurse gevoel wat het rompoedeem veroorzaakt deert me niet, het zij zo, gratis erbij gekregen, had ik afgelopen weekend maar niet zelf moeten soppen en wringen.
Heb zelfs geen zin om nog even langs Wil (lymfedrainage) te gaan we gaan nu eerst op vakantie.

En ik geef het eerlijk toe het is best wel weer heel spannend om op vakantie te gaan. Als ik terugdenk aan de week zomervakantie dan was dat zo'n teleurstelling.
Hoe reageerd de klierwegarm op de lange vliegreis en op de warmte ? Kan ik de energie vasthouden ? Zal het weer net zo zijn als voorheen even helemaal onbezorgd met z'n drietjes lekker in de zon ?
Daar ga ik voor.

Car

Huishoudbeurs en weg met alle kankerverhalen

In het kader van we hebben momenteel de tijd dus leuke dingen plannen had ik tijdens het sporten bij H&B geopperd om een dag naar de huishoudbeurs te gaan.
In eerste instantie waren er een paar enthousiast maar rekening houdend met het feit dat je niet teveel achter elkaar moet plannen viel de een na de ander af. Uiteindelijk zijn we woensdag met z'n tweeen gegaan.
Een parkeerkaart zodat we onder de Rai konden parkeren was geregeld en kaartjes ter voorkoming van het moeten staan in een rij besteld via internet. De brabantiatractor begeleidde ons als pakezel.
We hadden afgesproken om regelmatig te gaan zitten dus "verplicht" koffie met gebak en lunchen.
Het werd een lekker dagje kopen en lopen wat we met een goed gevoel om vier uur beeindigd hebben om nog voldoende energie over te houden om thuis te komen.
Moe maar vooral erg voldaan kon ik het zelfs 's avonds nog opbrengen om te gaan kijken bij de informatieavond van het koor uit Volle Borst.
Donderdagmorgen voelde ik de euforie door mijn lichaam stromen, dat had ik toch maar mooi weer geflikt, in gedachten was ik al weer aan het solliciteren (terwijl ik mezelf heb beloofd dat ik eerst van de zomer mag genieten en echt weer eerst de oude mag worden)
Enige uren later bij Herstel en Balans had ik opeens helemaal genoeg van alle "kankerverhalen" die ik om me heen hoorde, ik wilde naar huis en weer net als gisteren helemaal onbezorgd zijn.

Vrijdagmorgen stond de afspraak op de mammapoli waarvan ik wist dat het niet meer zou zijn dan een intake gesprek.
Toch zakte vanaf het moment dat ik in de auto stapte mijn bloeddruk en had ik de arm van M. lopend naar het ziekenhuis echt even nodig.
Tijdens de behandelingen heb je voorrang tijdens het bloedprikken, nu moesten we net als ieder ander netjes met een nummertje op onze beurt wachten.
Het werd voornamenlijk een ochtendje wachten , mijn zelf meegebrachte dossier werd dankbaar gekopieerd.
10 maart mag ik terugkomen om de eerste mammagrafie en echo na de operatie te laten maken. Tevens staat dan een afspraak bij de oncoloog gepland. Ik zal dan horen of de hormoonwaarde op peil is gebleven nu de Zoladex een paar maanden gestopt is.

Dit laatste weekend voor de vakantie staat in het teken van de slaapkamer.
Hij wordt voorzien van een fris wit kleurtje.
Gelukkig wordt het gedaan en ligt bij ons alleen de taak van schoonmaken, weer inruimen en de fris gewassen gordijnen terug hangen.
Terwijl thuis gewit werd ben ik met I. boodschappen gaan doen en toen ik aansluitend langs de kapper liep ben ik naar binnen gestapt om maar meteen een stukje van mijn haar te laten knippen. Het groeit goed alleen de voorkant blijft in mijn gevoel nog een beetje dun.
In het kader van het voorjaar heb ik er ook maar direct een paar hailights in gegooid.

Car

Eindelijk voorjaar (ja ik weet dat het vroeg is dit jaar..)

Menige keer wenste ik mijzelf de afgelopen maanden een egel.
Zo zou ik heerlijk opgerolt de winter doorkomen om tegen het voorjaar weer te ontwaken.
Sinds donderdag is dat gevoel weg, mijn cabriokap kon weer open om zo mijn korte haren in de wind te laten "wapperen".
Vrijdag de eerste terrasminuten van dit jaar meegepikt voorafgaand aan een lunch met Moon aan de Kralingseplas.
Samen zijn we een bezoekje aan R. in een ziekenhuis vervangend huis gaan brengen.
Enige maanden geleden heeft zij een alternatieve chemo gekregen en die is helemaal verkeerd gevallen. Uitval van functies waren het gevolg, weken is ze niet bij bewustzijn geweest.
Ondanks dat ik haar niet echt goed ken ben ik de laatste maanden in gedachten erg met haar bezig geweest.
Gelukkig is R. eerder dan de egels dit jaar uit haar winterslaap ontwaakt en kon ze na maanden het ziekenhuis verlaten om op een andere plek verder te revalideren.

Het weekend stond in het teken van de lcd tv van K.
Maanden geleden was beloofd dat er dan toch eindelijk een tv op zijn kamer zou verschijnen, vorige week heb ik hem uiteindelijk (via internet) besteld.
Zaterdag zijn we tussen het boodschappen doen, autowassen en in de zon zitten een arm gaan regelen.
Terwijl onze puber het weekend op pad was en zondagmiddag een vriendin op een terras aan de Oude Haven calamaris voorschotelde hingen wij in de tussentijd zijn nieuwe tv aan de muur.
Vooral M. heeft geen rust in zijn kont, ik heb het nog voor elkaar gekregen om gisteren een paar uur in de zon te zitten, M. loopt te stuiteren door het huis wat wel tot gevolg heeft dat menige klus geklaard wordt. Mij hoor je dus niet klagen.
Hij heeft een energie voor 10, door de weeks staat hij 's morgens om half zes naast zijn bed om over het algemeen niet voor 9 a 10 uur 's avonds thuis te komen.
Zal wennen worden binnenkort in Mexico, even helemaal niets.

Komende vrijdag staat de eerste controle op de mammapoli van de Reinier de Graaf gepland. Door de overgang naar dit ziekenhuis ben ik nog niet bekend op de poli.
Wat ik om me heen hoor is dat na een jaar de eerst mammografie wordt gemaakt. Dan komt ook de andere borst in beeld. (tja en tegenwoordig is hij ook echt anders, bevat minder vocht, geen hap uit...)
De eerste APK.
Voor zover ik weet staat er vrijdag echter geen mammografie gepland.
Ik stel me dan ook niets van deze controle voor wat weer scheelt in het onder controle houden van zenuwen.

Car

p.s. mocht iemand overigens vanavond een 47 jarige man met een tas die niet bij zijn leeftijd past op Schiphol zien rondlopen.....
Dat is M. in zijn nieuwe functie op weg naar Zweden met de tas van zijn puber zoon.
Zelf vond hij dat het prima kon, ik ben hier echter niet verantwoordelijk voor.

Popkoor uit Volle Borst !

Een lotgenoot heeft het initiatief genomen om in Rotterdam een popkoor te gaan starten.

Hierbij het oproepje in de hoop ook zo weer potentiele leden te bereiken.

Zelf loop ik al jaren met het idee om lid te worden van een popkoor, zingen kan ik niet maar ik word er wel altijd heel vrolijk van. Ik wil dan ook zeker een avond gaan kijken.

Of ik het tijdstip van 20.00 uur momenteel zelf al ga redden zal moeten blijken, van zingen krijg je tenslotte energie ?

Heb jij (borst) kanker (gehad) of voel je je betrokken bij de doelgroep en lijkt het je leuk om mee te zingen in een popkoor?

Meldt je dan aan bij het koor Uit volle borst !

Op woensdag 13 februari om 20.00 uur houden we een open meezingavond in Hoeve Vruchtenburg aan de Straatweg 171 te Rotterdam.

Samen met jouw gaan we kijken hoe we dit nieuwe koor kunnen vormen.

Iedereen die het leuk vindt kan meezingen en kijken of dat bevalt.

Voor meer informatie: Mirian Kok 06-51606312 , uitvolleborst@hotmail.com of http://uitvolleborst.hyves.nl/

Ken je toevallig iemand die bereid is om dit koor te begeleiden dan komt Mirian ook heel graag met diegene in contact. Een dirigente heeft het koor al gevonden.

Ik ben erg benieuwd wat jullie als bloglezers van dit initiatief vinden, rechts vindt je een (anonieme) korte enquete.

Car