woensdag 27 augustus 2008

Luisteren naar mijn gevoel

De afgelopen week werd ik heen en weer geslingerd tussen mijn gevoel en verstand maar heb mijn beslissing genomen.
Ik ga mijn werkgever vertellen dat ik er mee ga stoppen.
Deze eerste week na de vakantie merkte ik lichamenlijk zo duidelijk het verschil dat ik weer met mijn werk bezig was en dat heeft me versneld aan het denken gezet.
Moet ik hier wel mee doorgaan ? Loop ik mezelf niet te belazeren ? Waarom moet ik zo nodig ? Voor wie ?
Aan de ene kant kies ik voor de hormoontherapie aan de andere kant bouw ik zelf stress op.
Eigenlijk wist ik het vorige week al.
Mijn gevoel gaf aan dat ik moet stoppen, mijn verstand wilde echter nog niet helemaal toegeven. Het was toch maar voor een paar uur per week dat moet toch vol te houden zijn ?
De uren die we afgesproken hebben zijn niet haalbaar, er is niet echt iemand om op terug te vallen en het zit niet in mijn karakter om dan toch op tijd op te stappen en de boel de boel te laten.
Mede door het softwarepakket waar voor gekozen is en de wijze hoe hier mee gewerkt wordt verwacht ik niet dat dit binnen afzienbare termijn gaat veranderen. Dacht dit nog even door een softwarecursus op te lossen maar hiermee trek ik het probleem nog meer naar mijzelf toe.
Het werk blijft in mijn hoofd hangen waardoor ik er relatief nog meer uren mee bezig ben en slecht slaap.
Ook zit ik veel te veel uren achter elkaar achter de computer met een pijnlijke nek en arm tot gevolg.
Ik heb altijd gezegd dat ik weer aan het werk wilde vooral voor het contact met mensen en dat ontbreekt mede door de kleine organisatie en het feit dat het merendeel van de werknemers niet op kantoor werkzaam is.

Als je iets doet wat goed voelt brengt het energie, dit kost teveel energie.

Een afspraak met Lee Johnson de osteopaat die ik sinds enige maanden weer bezoek gaf de doorslag.
Hij constateerde spanning op de maagklep volgens hem normaliter veroorzaakt door stress. Wist ik waar dit vandaan kwam ?
Toen hij de opmerking maakte dat het niet uitmaakt hoeveel uren je iets doet, als het niet aan een paar voorwaarden voldoet kan het al een stress factor zijn, wist ik het zeker.
Kappen Car, niet opnieuw diezelfde fout maken.
Niet bang zijn om oude schoenen weg te gooien komen vast weer nieuwe voor in de plaats.
Luister naar je gevoel.

Car

3 opmerkingen:

Anoniem zei

En die nieuwe schoenen zullen ongetwijfeld een stuk lekkerder zitten. Wijs besluit van je!!
*geeft een schouderklopje*

Anoniem zei

Hoi Car,
dat zal geen makkelijke beslissing geweest zijn.
Er zal ongetwijfeld weer iets nieuws op je pad komen.
Misschien lees jij de "dagelijkse gedachte" ook wel, daar stond van de week een mooie op
"beter een stapje terug doen, dan blijven rennen tot je erbij neervalt". Jij hebt dus daad bij woord gevoegd.
Ik vind het echt heel goed van je.
liefs,
Jolanda

Mir zei

Goed zo! Je zus (daarbij , als je je verveelt ik moet binnen 2 maanden nog een heel huis inrichten en daar kan ik wel wat mental coaching bij gebruiken!!)