donderdag 10 april 2008

Weer deelnemen aan de "werk maatschappij"

De tweede "werkweek" zit er op, de vuurdoop is achter de rug en het gaat lekker.
Het is een leuke gewaarwording om te merken hoe het voelt om weer deel te mogen nemen aan de normale werk maatschappij. Om in mijn auto te mogen stappen op weg naar, in de file te mogen staan.
Met mensen gesprekken te voeren over werk zonder dat deze mensen op de hoogte zijn van wat mij de afgelopen maanden zo bezig heeft gehouden.
Weer gewoon Car te zijn die ook nog iets kan.
Mijn "computer verslaving" waar M. nog wel eens over kan mopperen brengt me nu uitkomst.

Het is een uitdaging om mijn grenzen in de gaten te houden en niet teveel extra activiteiten die toch ook zo leuk zijn in te plannen.
Mijn grootste angst is dat informatie niet blijft hangen want wat kan ik ontzettend vergeetachtig zijn, opschrijven helpt dus dat doe ik dan ook maar trouw.
Gelukkig hoor ik ook van lotgenoten dat concentratievermogen ook bij hen nog ontbreekt en dat ook zij vergeetachtig zijn. Ik heb al eerder zo'n periode mee gemaakt en gemerkt dat het op termijn toen ook weer goed is gekomen, heb daar dan nu ook vertrouwen in en lach af en toe maar om mijn eigen blunders. Wie zijn hoofd niet gebruikt moet zijn benen gebruiken en dat is weer goed voor mijn conditie.
Op advies van een lotgenote ben ik met braintraining begonnen.

Vorige week vrijdag voor het eerst sinds anderhalf jaar weer drie kwartier op de tennisbaan gestaan. Ik vond het heerlijk alleen mijn arm protesteerd sinds die tijd.
Morgen ga ik het gewoon weer proberen, op advies van de lymfetherapeute nu alleen met de armkous om.

Dinsdag was de laatste aquarelles van dit seizoen, volgens Ineke begint de zomer nl. al.
Heb ontdekt dat ik niet heel veel talent heb maar leuk vond ik het in ieder geval wel.

mijn plekje in het bos wat ik tijdens de ontspanningsoefeningen altijd in mijn hoofd had.

Het met elkaar sporten is zo goed bevallen dat we besloten hebben om met een paar meiden door te gaan met bewegen. Ik voel dat als ik dit niet blijf doen ik binnen de kortste keren stijf in lijf en leden wordt (met dank aan de hormoontherapie)
Vanaf maandag gaan we Nordic Walken (wees niet bang we vertonen ons niet in de bebouwde kom).
Bij deze manier van wandelen wordt 90% van de spiergroepen gebruikt, waardoor de doorbloeding en de lymfeafvoer verbetert en conditie verder wordt opgebouwd.
Naast de afvoer van lymfe zou het ook goed moeten werken voor de afvoer van de chemokilo's die sommige meiden als extraatje aan de chemo's hebben overgehouden.
Het leuke is dat zelfs Moon (op tijd) besloten heeft om zich bij ons aan te sluiten.

Car

7 opmerkingen:

Mir zei

Ik vind het meevallen, volgens mij is het nl een caravan (en geen tent) dus da's al aardig gelukt, en anders ga je gewoon weer Hindeloopen schilderen, iedereen kan nu wel weer een koektrommel gebruiken!

Anoniem zei

En jij zegt dat je geen talent hebt...!!! Ik vind de aquarel van je caravan goed, ik doe het je niet na! Verder positief stukje, fijn hé om weer te mogen meedoen met de maatschappij? Ik heb zin in maandag! Fijn weekend, Man

Anoniem zei

Leuk Car dat het zo goed gaat. Je bent zeker aan het vissen naar complimentjes door zo'n mooie aquarel erbij te plaatsen en dan te zeggen dat je het niet kan. jaja
Liefs Annemieke

Anoniem zei

Hoi Car, Leuk je aquarel. Mooi gedaan dat groen rond je caravan. De luifel staat wat scheef maar dat zal wel van de storm komen. Ook fijn dat je weer zin in sporten hebt. Gezellig dat Monique ook meegaat. Zou ik in Holland zijn zou ik ook meedoen.

Liefs, Von

Anoniem zei

Hoi Car,

wat lekker om te lezen dat het zo goed met je gaat, naar je zin op je werk, sportief aan de slag.
Ik kan me voorstellen dat zo'n plekje om aan te denken je in heel ontspannen sferen brengt. En het dan ook nog zo goed op papier krijgen vind ik ontzettend knap.
veel liefs,
Jolanda

Anoniem zei

Hoi nicht...

De vergeetachtigheid hoort ook bij de leeftijd hoor, daar begin ik ook last van te krijgen...

Fijn dat het verder allemaal loopt zaoals je het je had voorgesteld... Ik kan me voorstellen dat dingen die wij gewoon vinden voor jou nu heel bijzonder zijn...

Als ik het door jouw ogen zie, moeten we eigenlijk nooit meer klaqen en blij zijn met elke normale dag...

Liefs
je grote nicht....

Anoniem zei

Hoi,
Erg leuk om te horen/lezen dat er zoveel positieve dingen zijn nu.
Ben erg blij voor je!