K vandaag 15 jaar !!!

K. is vandaag jarig.
15 jaar alweer al vindt hij het zelf veel te jong want bepaalde dingen kunnen nog niet als je (al) 15 bent en dat is wel eens lastig als je dagelijks met klasgenoten verkeerd die veelal wat ouder zijn.

15 jaar geleden had ik op dit moment ruim 9 maanden met hem rond gelopen en waren we in afwachting van het moment dat hij zich eindelijk aan de buitenwereld wilde tonen.
2 weken overtijd, als hij zelf niet kwam zou hij gehaald worden.
Op het laatste moment besloot hij toch maar op eigen kracht te komen.
Nu 15 jaar later heb ik de afgelopen 8 maanden een ander proces meegemaakt wat ik zelf al een paar keer vergeleken heb met de duur van een zwangerschap alleen krijg ik er nu iets anders voor terug.
Het is me gelukt om de afgelopen 7 weken zelf elke dag met de auto naar Delft te gaan, het is meegevallen, mijn huid heeft zich goed gehouden op wat jeukgevoel, steken en kleine blaasjes op de dagelijks bijgetekende lijnen na.
Af en toe was het eenzaam maar aan de andere kant ook heel fijn om dit gewoon alleen te kunnen doen.
Nog een dag morgen samen met M. naar de laatste bestraling en dan is het gelukkig over.
De komende twee weken werkt de bestraling nog door maar het geloop is over.
Denk dat ik ontdekt heb dat ik vooral na het zetten van de nieuwe Zoladex injectie een paar dagen raar in mijn vel zit, had voorheen nooit last van hormonale schommelingen dat is dus echt even wennen.
Weet dat er na morgen ook nog best wel een lastige tijd aan gaat komen maar ik hoop dat het zwarte gat waar zoveel over gesproken wordt niet op mijn pad komt of dat ik het bij voorbaat al zo heb dichtgetimmerd dat ik er over heen zal springen.
Komende week eerst eens een weekje herfstvakantie met geen verplichtingen en een hoop slaap.
Daarna ga ik samen met Linda, Mandy en Dees naar Texel.
Eerder schreef ik dat als iets goed is geweest je het niet over moet doen maar de lotjes hebben me overgehaald. Samen gaan we het eind van onze behandelingen vieren op Texel en ons lekker later verwennen.
De afgelopen maanden is door het bijhouden van onze blogs en het dagelijks elkaar volgen een toch wel bijzonder contact ontstaan, het is fijn om af en toe herkenning te vinden en te weten dat er nog meer mensen in een soortgelijke situatie zitten.
In de wachtruimte voor de bestralingen was de gemiddelde leeftijd een stuk hoger.
Binnenkort gaan we elkaar dus ontmoeten en dat is best wel spannend.
Hoop dat het erg gezellig gaat worden meiden !

6 november begint het voortraject van Herstel en Balans, wat uiteindelijk tot eind maart zal duren. Met Mandy en waarschijnlijk Linda samen gaan we flink aan onze conditie werken.
Daarnaast ga ik de komende tijd eens heel goed nadenken wat ik nu verder wil en hoe ik dat aan zal gaan pakken.
Langzaam reintegreren zit er voorlopig niet in, welk bedrijf ziet me voor een paar uurtjes aankomen ?
Ben er echter van overtuigd dat er iets leuks op mijn pad gaat komen misschien alleen niet zo snel als dat ik zelf 8 maanden geleden voor ogen had.

Onderstaand stukje komt van de website voor 'jonge' borstkankerpatienten (waarbij jong staat voor iedereen die zich jong voelt), http://www.de-amazones.nl/ en is eerder geplaatst door Dees.
Vindt het wel treffend op dit moment.

Een vrouw ergerde zich eraan dat van een heleboel sterren wordt gezegd dat ze 'kanker overwonnen' hebben, terwijl dat van gewone borstkankerpatienten niet zo eenvoudig gezegd kan worden. Hierop reageerde een andere vrouw met de volgende tekst:
Meisjes, snappen jullie het nou nog niet ?
Nou nog een keer dan, het zit zo:

- voor de UWV en ARBO ben je binnen het jaar volledig weer hersteld
- voor verzekeraars eigenlijk nooit meer zo'n beetje ...
- voor de buitenwereld zodra je weer haar hebt
- en voor jezelf ..... zodra je je weer een beetje met beide voeten op aarde terugbent en de
draad weer min of meer kunt oppakken
- voor je oncoloog pas na pakweg een jaar of tien
- voor filmsterren en BN'ers geldt een aparte clausule, die zijn beter zodra ze dat zelf in de
media roepen.....

Car