Gestopt met de Zoladex

Is het eerlijk als ik vertel dat het goed met me gaat zoals ik in het langslopen weleens snel iemand laat weten ?
Al weken zit ik slecht in mijn vel en herken mezelf af en toe echt niet meer.
Een weekje afstand nemen tijdens de vakantie geeft ruimte maar is niet de oplossing, er voor weglopen heeft geen zin. Ik loop puur op wilskracht.
Wordt deze mood aangewakkerd door de tuin die nog steeds een zandbak is mede omdat de aannemer zijn afspraken nog steeds niet is nagekomen, is het de zoladex of tamoxifen, of het feit dat de veranderingen nu onderdeel van mijn leven zijn en ik nog geen nieuwe draai die me voldoende bevredigd gevonden heb?
Het een zal vast met het ander te maken hebben.
Neem de bijsluiter van de tamoxifen en zoladex erbij er ik kan flink wat vinken zetten.
Mijn internist, belde me op om te vertellen dat hij het onderzoek naar de werking van tamoxifen op dit moment niet zinnig vond, ik had volgens hem vast last van de zoladex. En voordat ik het besefte had hij besloten dat ik maar eens een tijdje moest stoppen met de Zoladex en maar eens moet kijken of ik mezelf weer terug vond.
In eerste instantie was ik boos, dit was zijn keuze en niet die van mij. Waren de eventuele gevolgen ook niet voor mij ?
Onderzoeken naar de werking van tamoxifen in combinatie met zoladex kwamen langs, gesprekken met mensen om me heen en lotgenoten volgde, medisch onderlegde personen konden niet echt adviseren, gedachten maalden.
Wat was verstandig. Ik kwam er niet uit, stond en sta er voorlopig nog niet helemaal achter.

Voorlopig heb ik besloten om nog geen besluit te nemen, of toch wel ? Niet beslissen is uiteindelijk ook een beslissing.
Ik heb in ieder geval mijn maandelijkse bezoek aan de huisarts nog even uitgesteld en wil eens kijken of er de komende weken iets gaat veranderen.
Voorlopig voelt het al als een opluchting dat ik er even niet over na moet denken.

En dan belt mijn oude buuf en vertelt dat er darmkanker bij haar in geconstateerd, een onzekere periode waar ze in ieder geval een stoma aan over zal houden gaat volgen.
En dan weet ik het zeker. ik wil me eerst weer eens een tijdje goed voelen, dus voorlopig stoppen met de Zoladex is een goed besluit. Dit gezeik heeft nu lang genoeg geduurd.

Op naar rust en ruimte in mijn hoofd en lijf zodat ik verder kan met orienteren of er niet een opleiding is waaraan ik mijn energie wil gaan geven.
Oh ja en die aannemer die heeft een brief in zijn bus gehad dat hij a.s. vrijdag zijn afspraken moet zijn nagekomen, anders laten we het doen.
Begin juni begint onze hovenier en wordt de tuin weer in orde gemaakt.

Car