woensdag 27 mei 2009

Het ik ken mezelf niet meer terug gevoel is weg !

Voor dat ik het weet vergeet ik dit met jullie te delen.

vorige week:

Kap open, wind door mijn haren en opeens realiseer ik me dat ik weer onbewust aan het zingen ben en zit te genieten van heel eenvoudige zaken.
Dat ik-ken-mezelf-niet-meer-terug-gevoel is weg !!
Sinds een week of vier giert de Zoladex niet meer door mijn lijf en kijk wie daar weer om de hoek komt kijken, mijn oude ik.
De grijze deken heb ik af kunnen schudden zonder er zoals de dokter voorstelde dagelijks een pil efexor (antidepresiva die vaak in combi met Zoladex wordt gegeven) bij te stoppen.

Het voelt zelfs alsof er een nieuw soort rust over me heen is gekomen. Heerlijk !
Volgende week is het weer tijd voor controle en zal ik met mijn oncoloog overleggen over de voortgang van de hormoontherapie.

K. heeft vanmiddag het gedeelte waarvoor hij kon leren van zijn eindexamen Havo afgerond.
Zes dagen examentraining bij de Universiteit Leiden brengen hopelijk net dat extra punt.
Volgende week dinsdag nog een examen Engels en dan is het afwachten tot de uitslag bekend is.
De uitslag van de selectiedag voor de Hogere Hotelschool waar hij graag naar toe wil is in de tussentijd ook binnengekomen, onze puber is met zijn 16 jaar en geen horeca ervaring afgewezen. Mag volgend jaar terugkomen om het nogmaals te proberen.
Tja en wat denk je dan als ouder, gaan we mee met een tussenjaar zodat hij horeca ervaring op gaat doen en zoals hij nu van plan is enkele maanden spaans leren in het buitenland ? (zelf denkt hij aan Mexico, gaat de griep ons redden ?)
Of moet hij toch maar na denken over een andere studiekeuze ?
Volg je droom is na enig overdenken de beste optie.
Vooralsnog heeft hij een (vakantie)baantje in de horeca gevonden bij een gezellig fiets-feest- eetcafe hier in de buurt en gaat hij eens kijken hoe het werken op tijden dat andere vrij zijn hem bevalt.
En mocht hij onverhoopt zakken dan kan hij ervaring opdoen en het gewoon nog een jaartje overdoen.
18 juni zal de uitslag bekent zijn.

Vorige week is ook de voorzijde van het huis in een zandbak veranderd, de ophoging waarbij ook alle leidingen en aansluitingen vervangen gaan worden gaat 13 weken duren wat betekent dat na de bouwvakvakantie de straat weer dichtgestraat zal worden. Caravan in de straat wordt wat lastig.
Afgelopen maandag is de hovenier begonnen met de tuin. Dinsdag hebben we een olijfboom uitgezocht zodat deze direct verwerkt kan worden in de bak die midden in de tuin gemaakt zal worden. Voor de mannen is dit project een ware grote mensen lego klus.
Na drie dagen werken is dit het resultaat.


De ingeschatte zes dagen werk gaan niet lukken maar volgens mij wordt het uiteindelijke resultaat heel sfeervol.

Car

vrijdag 15 mei 2009

Even reclame voor Mandy maken

Sinds vandaag is het boek ongebroken van mijn lotgenootje maar vooral vriendinnetje Mandy te bestellen.


Ongebroken

Mandy is 45 jaar als ze wordt geconfronteerd met borstkanker. Op zoek naar een manier om met haar ziekte om te gaan, start ze een weblog. Dit boek is een bewerking van haar onlinedagboek. Ze neemt jullie mee in haar ervaringen, emoties en belevenissen. Chemo-ellende, onzekerheid, angst, pijn, verlies, machteloosheid, maar ook de mooie intense momenten, soms vrolijk, soms verdrietig. Ze laat zien dat kanker, ondanks de vernietigende werking, ook iets positiefs kan bieden. Door de kanker is zij intenser en bewuster gaan leven. Ze is uiteindelijk ongebroken en sterker uit de strijd gekomen.

Titel: Ongebroken
Auteur: Mandy Goosens
ISBN: 978-90-8834-848-8
Vaste prijs: €16,95
Introductieprijs: €14,45 (tot 22 mei)
Hier kunt u het boek bestellen: http://www.boekscout.nl/html/boek.asp?id=778
of bestellen bij de erkende boekwinkel met bovenstaand ISBN nummer
Voor meer info zie: http://www.ongebroken.com/

Car

maandag 11 mei 2009

Gestopt met de Zoladex

Is het eerlijk als ik vertel dat het goed met me gaat zoals ik in het langslopen weleens snel iemand laat weten ?
Al weken zit ik slecht in mijn vel en herken mezelf af en toe echt niet meer.
Een weekje afstand nemen tijdens de vakantie geeft ruimte maar is niet de oplossing, er voor weglopen heeft geen zin. Ik loop puur op wilskracht.
Wordt deze mood aangewakkerd door de tuin die nog steeds een zandbak is mede omdat de aannemer zijn afspraken nog steeds niet is nagekomen, is het de zoladex of tamoxifen, of het feit dat de veranderingen nu onderdeel van mijn leven zijn en ik nog geen nieuwe draai die me voldoende bevredigd gevonden heb?
Het een zal vast met het ander te maken hebben.
Neem de bijsluiter van de tamoxifen en zoladex erbij er ik kan flink wat vinken zetten.
Mijn internist, belde me op om te vertellen dat hij het onderzoek naar de werking van tamoxifen op dit moment niet zinnig vond, ik had volgens hem vast last van de zoladex. En voordat ik het besefte had hij besloten dat ik maar eens een tijdje moest stoppen met de Zoladex en maar eens moet kijken of ik mezelf weer terug vond.
In eerste instantie was ik boos, dit was zijn keuze en niet die van mij. Waren de eventuele gevolgen ook niet voor mij ?
Onderzoeken naar de werking van tamoxifen in combinatie met zoladex kwamen langs, gesprekken met mensen om me heen en lotgenoten volgde, medisch onderlegde personen konden niet echt adviseren, gedachten maalden.
Wat was verstandig. Ik kwam er niet uit, stond en sta er voorlopig nog niet helemaal achter.

Voorlopig heb ik besloten om nog geen besluit te nemen, of toch wel ? Niet beslissen is uiteindelijk ook een beslissing.
Ik heb in ieder geval mijn maandelijkse bezoek aan de huisarts nog even uitgesteld en wil eens kijken of er de komende weken iets gaat veranderen.
Voorlopig voelt het al als een opluchting dat ik er even niet over na moet denken.

En dan belt mijn oude buuf en vertelt dat er darmkanker bij haar in geconstateerd, een onzekere periode waar ze in ieder geval een stoma aan over zal houden gaat volgen.
En dan weet ik het zeker. ik wil me eerst weer eens een tijdje goed voelen, dus voorlopig stoppen met de Zoladex is een goed besluit. Dit gezeik heeft nu lang genoeg geduurd.

Op naar rust en ruimte in mijn hoofd en lijf zodat ik verder kan met orienteren of er niet een opleiding is waaraan ik mijn energie wil gaan geven.
Oh ja en die aannemer die heeft een brief in zijn bus gehad dat hij a.s. vrijdag zijn afspraken moet zijn nagekomen, anders laten we het doen.
Begin juni begint onze hovenier en wordt de tuin weer in orde gemaakt.

Car

zondag 3 mei 2009

Weer thuis van een weekje Turkije

Puberlief had het idee opgevat om zo net voor zijn examens een paar dagen met Lara, een vriendin naar Parijs te gaan.
Zelf ook wel toe aan wat ontspanning hebben we snel een weekje last-minute Turkije geboekt.
Dat werd dus afgelopen week een weekje ontspannen met voor de pubers af en toe in plaats van een leesboek een schoolboek onder hun neus.
Heerlijk om te voelen en ervaren dat tijdens een paar dagen totale rust en afstand nemen de wereld er zo heel anders uit kan zien.


Car